مقایسه تزئینات در معماری دوره صفوی و عثمانی متاثر از هنر اسلامی

معماری اسلامی در تمامی ادوار تاریخی دارای شکوه و عظمت خاصی بوده است. تزیین در هنر اسلامی، پیوسته جایگاهی رفیع داشته است. هنر تزیین هم می تواند شکل را زینت بخشد و هم فی نفسه از نظر زیبایی شناسی دارای ارزش باشد. در واقع بحث معماری اسلامی بدون پرداختن به تزیینات آن ناقص می باشد زیرا تزیینات جزء لاینفک معماری اسلامی است و بخش عمده ای از معماری اسلامی به تزیینات اختصاص یافته است. هنر تزیین عملکرد وسیع و ارزشمندی در راستای اهداف معماری اسلامی و حتی در شکل گیری و دوام و بقای آن دارد. بدون شک یکی از درخشان ترین دوره های هنری ایران پس از اسلام دوره صفوی می باشد. تزئیناتی چون آینه کاری، آجرکاری، گچ بری، کاشی کاری، حجاری، منبت کاری و نقاشی در سراسر دوران اسلامی رواج داشته و در هر دوره ای با توجه به امکانات آن روزگاران پیشرفت کرده است. از این رو حد اعلای این تزئینات را می توان در بناهای دوره صفوی مشاهده کرد. همچنین هنر معماری اسلامی بر کشورها و قومیت های دیگر نیز اثر گذاشته و در هنر عثمانی جایگاه ویژه ای دارد. در این مطالعه با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تزئینات در معماری دوره صفوی و عثمانی و مقایسه آن ها با یکدیگر پرداخته می شود.