تاثیر مبلمان های شهری بر سرزندگی سالمندان (مطالعه موردی : شهر اهواز و رشت)

سالمندان، دارای ویژگی‌ها و نیازهای خاص جسمانی، روانی و اجتماعی هستند و بدلیل شرایط جسمی و سنی، نسبت به اقشار دیگر جامعه، امکان بیشتری برای استفاده از فضاهای شهری برای گذران اوقات فراغت خود دارند. وجود عناصر مبلمان شهری استاندارد نه تنها از ضروریات زندگی شهری به شمار می‌رود، بلکه نقش زیادی در رضایت شهروندان از محیط شهری خواهد داشت امروزه تفکر حاکم بر طراحی و اجرای مبلمان به ویژه در فضاهای عمومی شهر ورای تفکر صرفا عملکردی و پاسخگویی به نیازهای جسمی، متوجه نیازهای روانی، اجتماعی و کسب تجربه های جدید گردیده است تا جایی که مبلمان شهری افزون بر جنبه های کارکردی، به لحاظ اجتماعی با ایجاد بهانه‌هایی برای حضور مدت دار و نمادین، اثراتی ماندگار در ذهن مخاطبان گذاشته و حضورپذیری و خوانایی فضاهای شهری را ارتقا می‌بخشند. نبود مبلمان شهری مناسب و چیدمان آراسته و هماهنگ آن، در تمام شهرهای ایران باعث معضلی بنام به همریختگی و عدم شادابی و روحیه ی متناسب برای استفاده کنندگان از محیط شهری به ویژه سالمندان شده است. هدف این پژوهش، ارزیابی تاثیر مولفه‌های کلیدی مبلمان شهری بر سرزندگی سالمندان هنگام استفاده از مبلمان به عنوان یکی از شاخص‌های سرزندگی فضا است. تحقیقات میدانی از طریق مشاهده و تکمیل 50 پرسشنامه توسط افراد سالمند انجام گرفت. روش تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss انجام شده است. نتایج نشان میدهد سالمندان مراجعه کننده به پارک، از شرایط موجود رضایت کافی نداشته و بیشتر بخاطر فرار از زندگی اپارتمان نشینی و دیدار دوستان به پارک مراجعه می‌کنند. نارضایتی آنها بیشتر بخاطر مبلمان نامناسب، عدم رسیدگی، درگیری افراد و کمبود امنیت و روشنایی و نبود بهداشت مناسب در پارک‌ها بوده ولی با این حال بدلیل نبود جای مناسب به این پارک‌ها مراجعه می‌نمایند. مشاهدات انجام گرفته حاکی از این است که کیفیت پارک برای رفع نیاز‌های سالمندان مناسب نیست و نیاز به برنامه‌ریزی دارد.