استفاده از بادگیر در جهت تامین آسایش اقلیمی و تهویۀ مطبوع (نمونۀ موردی اقلیم گرم و مرطوب)

عناصر اقلیمی نقش مهمی بر نحوۀ ایجاد یک اثر معماری دارند، که با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه طراحی می شوند. بادگیر، سازۀ سنتی است که در اغلب کشورهای خاورمیانه ساخته می شد. این عنصر معماری با رویکرد اقلیمی، با نام ها و فرم های مختلف در کشورمان دیده شده است. بر اساس اقلیم و جهت باد دارای تنوع می باشد، که علی رغم گوناگونی ساختار، عملکردی مشابه دارند. بادگیرها در مناطق گرم ایران بسیار پُرکاربرد بوده و با هدایت جریان باد به داخل بنا موجبات اعتدال دما و تامین آسلیش حرارتی را برای ساکنان فراهم می کردند. این شاهکار معماری بومی با طراحی ساده بر حسب جهت باد مطلوب منطقه از طریق جابجایی هوا فضای زندگی را خنک و تهویۀ می کنند. بادگیر به عنوان یک سیستم سرمایشی ایستا، از بارزترین روش های تهویۀ طبیعی محسوب شده که از طریق انرژی های تجدیدپذیر کار می کند. در ادامه به مکانیسم عملکردی و مزایای استفاده از آن پرداخته می-شود.