قیاس تطبیقی بین نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری کشورهای فرانسه و ایران

نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری در هر کشور، پیرو نظام سیاسی- اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی آن کشور است. با این که در برنامه ریزی شهری کشورهای مختلف، از الگوهای نسبتاً مشابهی استفاده‌شده است؛ اما به دلیل ساختارهای متفاوت سیاسی- اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی هر کشور، ویژگی های متفاوت هرکدام، این الگوها را از هم جدا می کند. در کشورهایی که دارای نظام یکپارچه می-باشند، قاعده کلی این است که حکومت مرکزی ابتدا قوانین برنامه ریزی فضایی را تهیه و سپس در سراسر کشور به مرحله ی اجرا درآورد. در هر نظام یکپارچه باقدرت متمرکز، ساختار حکومتی و اجرایی آن می تواند در معرض بعضی از تغییرات قرار گیرد، به‌خصوص در سطح منطقه ای این تغییرات بیشتر رخ می دهد. بدین ترتیب پژوهش پیشرو بر آن است تا به قیاس تطبیقی بین نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری کشورهای فرانسه و ایران بپردازد. ازاین‌جهت، این پژوهش ازلحاظ روش جز پژوهش های کیفی، ازلحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و ازلحاظ ماهیت، در زمره ی پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش مبتنی بر منابع کتابخانه ای، اینترنتی و مرور اسنادی بوده و سپس در پرتو آن اقدام به قیاس تطبیقی بین کشورهای فرانسه و ایران از منظر نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در نظام برنامه ریزی کشور فرانسه، تاکید بر لزوم تهیه ی طرح ها و برنامه های مرتبط با حفاظت از منابع، تقویت نقش مشارکت های محلی به‌ویژه در سال های پس از قانون تمرکززدائی و توسعه ی درون‌زا، توسعه پایدار و توسعه منابع مالی، مشهود است و همچنین کشور فرانسه درحرکت‌های جمعی ملی و تصمیم‌گیری‌هایی که در قالب مشورت و شورا انجام می‌گیرد، در بین کشورهای اروپایی یکی از پیشروترین کشورها است؛ اما در مقابل، نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری در ایران دارای ساختاری متمرکز است که در آن تصمیم گیری و تصمیم سازی عمدتاً به‌صورت از بالا به پایین انجام‌شده و نهادهای محلی، استقلال و قدرت تصمیم گیری محدودی دارند.