بررسی پتانسیل های بومی مریوان در راستای پذیرش هنرمندان در جشنواره سالانه بین المللی تئاتر خیابانی مریوان

ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻃﻨﯿﻦ ﺻﺪای ﺷﺎد، ﻣﺤﻠﯽ و ﭘﺮﻫﯿﺎﻫﻮی ﺟﺸﻨﻮاره ﻫﺎ، توجه ﮔﺮدﺷﮕﺮان را ﺑﻪ ﻣﮑﺎن ﺑﺮﮔﺰاری آن ﺟﻠﺐ می کند و ﻟﺤﻈﺎت ﺧﺎﻃﺮه-اﻧﮕﯿﺰی با ایجاد حس پویایی ﺑﺮای آﻧﻬﺎ رﻗﻢ می زند ﮐﻪ ﻫﻤﻮاره از آن ﺑﻪ ﺷﺎدی ﯾﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و آﻧﺠﺎ ﮐﻪ جشنواره آﯾﯿﻨﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ و هنر باشد، همسو ﺑﺎ ﻓﻄﺮت اﻧﺴﺎن ها ﺑﻮده و ﺟﺎﯾﮕﺎه وﯾﮋه ای ﭘﯿﺪا ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد. ﻟﺬا ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺻﺤﯿﺢ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در اﯾﻦ اﻣﺮ را ﺑﻪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ رﺳﺎﻧﺪ. ﺑﺮﮔﺰاری ﺟﺸﻨﻮاره ﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و ﻫﻨﺮی ﺑﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪن روﺣﯽ ﺗﺎزه ﺑﺮ ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی، ﺳﯿﻞ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﺎزدﯾﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن را ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﺑﺮﮔﺰارﮐﻨﻨﺪه آﻧﺎن ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ. ﺑﺎ ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﺟﺸﻨﻮاره ﭘﺮﻣﺨﺎﻃﺐ، در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت، به ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی اﻗﺎﻣﺘﯽ، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ، اﻏﺬﯾﻪ ﻓﺮوشی ها، ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ، ﻣﺮاﮐﺰ ﻓﺮوش ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ و ... بیشتری نیاز است. در این پژوهش ابتدا به بررسی جلوه های بومی و معماری مریوان و معرفی جشنواره سالانه تئاتر خیابانی آن پرداختیم سپس با تعریف اقامتگاه هنر و بررسی یک نمونه موردی از بستر مشابه در جهان به این نتیجه دست یافتیم که این شهر پتانسیل بالایی جهت یک مجموعه ی هنری برای اقامت طولانی مدت و با هدف تبادلات فرهنگی دارد. اقامتگاه هنر فضایی است که در کنار فعالیت هایی که در این شهر وجود دارد می تواند پاسخگوی نیاز های موجود باشد هم چنین به پایداری فرهنگی و اقتصادی آن کمک کند و به هنرمندان این امکان را می دهد تا با اقامتی طولانی مدت به فعالیت های خود جهت خلق هنر بپردازند.