مصالح هوشمند و نقش آن در معماری داخلی با تفکر پایدار

مصرف انرژی یکی از مهم‌ترین چالش‌ها و مسائلی است که در ساختمان‌سازی مدنظر معماران قرار‌گرفته است و تلاش در بهینه‌سازی مصرف انرژی را در راس امور ساخت بنا قرار داده‌اند. حفظ انرژی یکی از اصول معماری پایدار است، که‌ در آن معمار ملزم می‌شود بنا را به گونه‌ای طراحی کند که نیاز ساختمان به سوخت‌های فسیلی به حداقل برسد. ولی از آنجا که نیاز به راحتی و آسایش بی‌قید و شرط منجر به نیازی فزاینده به انرژی در بخش خانگی و صنعت شده است، معماران و طراحان ساختمان را بر آن داشته تا برای ارضای این نیاز و به موازات آن حفظ محیط زیست و انرژی‌های فسیلی تمهیداتی را در نظر بگیرند و بشر امروز را به سمت مصالح نوین و راهکارهای بهتر برای استفاده بهینه و درست انرژی سوق دهند. از آنجایی که هدف معماری پایدار هم، حفظ سیاره زمین و منابع انرژی آن است، لذا معماری جدید سعی دارد در راستای بهره‌برداری هرچه بیشتر از محیط و آسایش انسان و با حفظ و احترام به طبیعت گام بردارد. برای این منظور استفاده از تکنولوژی‌های جدیدی همچون مصالح هوشمند جهت کاهش مصرف انرژی‌های تجدید ناپذیر و نیز ذخیره‌ی انرژی و مصرف بهینه آن در ساختمان در معماری پایدار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این مواد با رفتارهای هوشمند خود علاوه بر صرفه جویی درمصرف این عامل، به مقدار قابل توجهی در کاهش آلودگی محیط زیست که دغدغه‌ی قرن حاضر است نیز سهیم هستند. در این پژوهش سعی برآن است که با معرفی مصالح هوشمند به نقش آن در بهینه‌سازی مصرف انرژی در پایداری معماری داخلی پرداخته شود تا ضمن حفظ سرمایه ملی، از آلودگی‌های زیست محیطی نیز تا حد امکان جلوگیری شود.