حقوق تجارت بین الملل و بررسی قراردادهای بین المللی

تعیین قانون حاکم در قراردادهای تجاری بین المللی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نقش موثری در راستای تعیین حقوق و تکالیف طرفین این قراردادها ایفا می کند. امکان اعمال بیش از یک قانون حاکم از سوی طرفین قراردادها و همچنین قضات و داوران در فرایند حل اختلافات ناشی از آن ها پرسشی است که در نظام های مختلف حقوقی مطرح شده است. نظریه ی تقطیع به فرایند تقطیع یک موضوع حقوقی مشخص به قسمت های مجزا اطلاق می شود که هر قسمت آن تحت حاکمیت قانون حاکم ویژه ای قرار دارد. پژوهش حاضر اعمال این نظریه در قراردادهای تجاری بین المللی را با نگاه تطبیقی به حقوق آمریکا و اسناد حقوقی اروپایی مورد بررسی قرار داده است. امکان بهره برداری و استفاده از قاعده ی تقطیع در صورت اعمال آن با رعایت شرایط و در قالب صحیح در قراردادهای تجاری بین المللی، وجود دارد. غلبه ی مزایا و محاسن نظریه ی تقطیع بر معایب آن موجب شده است که درک مشترک بین المللی در خصوص نظریه ی تقطیع، ایجاد و زمینه ی تصویب کنوانسیون بین المللی یا اصلاح کنوانسیون های فعلی در پیوند با قوانین حاکم فراهم شود. تقطیع که ناشی از انتخاب صریح اراده ی متعاقدین است، می تواند برآیند. رسیدگی قضایی به پرونده هم شمرده شود و هر دو روش در حقوق ایران قابل دفاع به نظر می رسد