انعطاف پذیری در طراحی محیط های آموزشی؛ زمینه ساز تسهیل و بهبود فرایند یادگیری در دانش آموزان

معماری خوب، نیازمند هم‌خوانی فضا با خصوصیات بهره‌برداران آن است. بنابراین، به منظور تامین هدف اصلی شکل‌گیری مدارس، که همانا بالا بردن سطح یادگیری دانش‌آموزان است؛ یافتن روشی برای سازگار کردن کالبد فضاهای آموزشی با دانش‌آموزان و شیوه‌های گوناگون یادگیری در آن‌ها، امری ضروری است. حال آن‌که، امروزه در طراحی و ساخت مدارس کشور، همسان شمردن کاربران و یکسان انگاشتن روش‌های یادگیری در افراد مختلف، موجب ناسازگاریِ کالبد معماری مدارس با ویژگی‌های فردی متفاوت دانش‌آموزان و نیز شیوه‌های گوناگون یادگیری در آن‌ها شده است. ویژگی‌های فردی دانش‌آموزان و شیوه‌های یادگیری در آن‌ها، به میزان زیادی وابسته به هوش افراد است. با توجه به نظریه‌ی هوش‌های چندگانه‌ی گاردنر، هوش در افراد، دارای وجوه و انواع متفاوتی است بر اساس این نظریه،‌ همه‌ی افراد از انواع هوش‌ها برخوردارند و پرورش این هوش‌ها در دانش‌آموزان از طریق انجام فعالیت‌هایی امکان‌پذیر است. بنابراین، فراهم کردن فضای مناسب برای وقوع این فعالیت‌ها ممکن است بتواند بر ارتقاء هوش‌های چندگانه در دانش‌آموزان تاثیر مثبت بگذارد. بررسی پژوهش های مشابه انجام شده و واکاوی و تحلیل مفاهیم اصلی پژوهش نشان داد انعطاف پذیری راهبردی است که می تواند این مهم را در طراحی فضاهای آموزشی برآورده ساخته و بدین ترتیب روند یادگیری را تسهیل کرده و بهبود بخشد.