بررسی نحوه تاثیر استفاده از مواد تغییر فاز دهنده ( Pcm ) در مصرف انرژی ساختمان ها

با توجه به افزایش روز افزون تقاضا برای مصرف انرژی و محدودیت سوختهای فسیلی به عنوان منابع رو به اتمام و افزایش آلاینده های زیست محیطی، مسئله ی ذخیره سازی انرژی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. استفاده از سیستم های ذخیره ی گرمای نهان با استفاده از مواد تغییر فاز دهندهpcm)) راه موثری برای ذخیره انرژی است که در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است. ادغام مواد تغییر فاز (pcm) در دیوارهای ساختمان یک روش فن‌آوری موثر برای بهبود عملکرد حرارتی دیوار بوده است، اما کارایی سهم آن تحت تاثیر عملکرد حرارتی دیوارهای اصلی قرار گرفته است. مطالعه ی حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به معرفی مواد تغییر فاز دهنده و کاربرد آن ها به منظور ذخیره سازی انرژی حرارتی می پردازد. نتایج تجربی نشان داد که به دلیل افزودن لایه pcm در مدل‌های سبک وزن، دامنه دمای سطح داخلی و هوای داخلی به میزان قابل توجهی کاهش یافت. اما این بازده سهم با ضریب انتقال حرارت و اینرسی حرارتی همبستگی ضعیفی داشت. علاوه بر این، با افزایش ضریب انتقال حرارت یا کاهش اینرسی حرارتی، راندمان مشارکت لایه pcm بر روی ضریب کاهش و جریان حرارتی اوج افزایش می‌یابد. سهم اصلی لایه pcm بهبود عایق حرارتی نیست، بلکه افزایش تنظیم حرارتی است. این مواد در حین تغییر فاز،انرژی حرارتی را ذخیره نموده و در موارد لزوم آزاد می کنند که بهره گیری مناسب از آنها، کاهش قابل توجه مصرف انرژی را به دنبال خواهند داشت.