بررسی سطح پایداری اجتماعی شهری با تکیه بر عامل امنیت در راستای ارتقای کیفیت زندگی

با در نظر گرفتن مقولۀ پیچیدۀ شهرنشینی و مهاجرت بی رویه به شهرهای بزرگ، همواره با مشکل توسعۀ پایدارشهری مواجه هستیم. با افزایش جمعیت شهری و رشد بی قوارۀ شهرها با مشکلات اساسی از جمله تامین مسکن، ناپایداری محیط های شهری، بحران انرژی، کاهش منابع طبیعی، اختلالات فعالیت های اجتماعی و اقتصادی و عدم مدیریت صحیح را در زمین های شهری مواجه هستیم. شهرهای بزرگ برای رسیدن به پایداری تحت تاثیر عوامل کلیدی نظیر عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی هستند. در حال حاضر بسیاری از برنامه ریزان بر روی توسعۀ شهری به عنوان راهبردی جهت حل مشکلات در زمینۀ پایداری اجتماعی متمرکز شده اند. در شهرهایی که طراحی انواع فضاها(فضاهای مخصوص عابر پیاده، سواره، حمل ونقل عمومی، عمومی، خصوصی و غیره) با الگوهای رفتاری مردم انطباق دارند و به درستی تعریف شده اند، از سطح پایداری بالاتری نسبت به دیگر شهرها برخوردار هستند. چرا که هر فضا متناسب با کارکردشان طراحی و توسط مردم مورد استفاده قرار می گیرند. در بررسی شاخصه های تاثیرگذار بر توسعۀ پایدار شهری، مولفۀ اجتماعی از همه مهم تر و پُررنگ تر به نظر می رسد. در این عامل کلیدی مواردی همچون: امنیت، هویت، شادابی و حس تعلق به مکان دخیل هستند.