چندمادگی در معماری

ارتباط بین متریال و معماری، ارتباطی است که از بدو آغاز ساخت و ساز و غار نشیشنی وجود داشته است. زیرا برای تعریف فضا فیزیکی به ماده نیاز است. تا قبل از انقلاب صنعتی این ارتباط ساده و عموما بر دو اساس بوده است: انتخاب ماده برای عملکرد و یا انتخاب ماده بر اساس زیبایی. با انقلاب صنعتی و آشنا شدن معماران با مواد مهندسی نقش متریال در معماری بسیار پررنگ تر شد. این آشنایی با مواد مهندسی منجر به تغییر چهره کلی معماری (افزایش دهانه‌ها و بلند مرتبه سازی و ...) و ظهور مدرنیسم شد. با پیشرفت علم مواد و تولید مواد با عملکرد بالا (پیشرفته، high performance material) و مواد هوشمند (smart materials) شاهد تغییرات فرمال و بهبود بهینه سازی‌های انرژی و اقتصادی در معماری هستیم. در این مقاله به ارزش های افزوده سیستم های یک پارچه ولی چند ماده می پردازیم و چند نمونه کانسپت بر اساس این ایدئولوژی را بررسی می کنیم.