تاثیر روانشناسی بازآفرینی باغ ایرانی در طراحی مجتمع مسکونی

با سپری شدن قرن ها و دگرگون شدن فرم زندگی بشر، محیط سبز و طبیعت همان‌گونه به مانند عنصری جدایی ناپذیر از زندگی بشر به‌شمارآورده می شود. عنصری که همیشه در دوران زندگی بشر، تاثیرگذار و اساسی بوده است. مقصود از طراحی با رویکرد باغ ایرانی بهره گیری از این قواعد و قدرت تاثیرگذاری مثبت آن بر روی واکنش‌ها و روحیات ساکنین مجتمع مسکونی می باشد.بدین سان با توجه به نیاز ساکنین به محیط های سبز سبب گذراندن اوقات فراغت، تفریح و نیز تعاملات اجتماعی از یک جهت و وسعه، و پیشرفت فضا جهت پاسخگویی به خواسته های ذکرشده از جهتی دیگر، نیاز بررسی شاخصه ها و خصوصیت فضای سبز (باغ ایرانی) نمایان می کند. در این پژوهش سعی شده است با مطالعه نقش، ارج و مقام باغ های ایرانی در نظم‌ و ترتیب محیط های قابل سکونت، با زنده-سازی ماهیت و زیباسازی فضای کالبدی زندگی، شناختی از شکوه باغ ها در ساماندهی دورنمای مسکونی بدست خواهد آمد. امید است که طرحی برای توجه بیشتر در نیل به حفظ و محافظت از باغ های زیبا و ماندگار ایران و شناساندن ایده ای جدید از باغ ایرانی فراهم گردد. روش تحقیق پژوهش حاضرکیفی و به لحاظ نوع هدف توصیفی–تحلیل است و در این راستا شیوۀ گردآوری اطلاعات بصورت مطالعات کتابخانه ای بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد ساکنان برخوردار از محیط مطلوب و واجد فضاى سبز طراحى شده، دیدگاه مثبت و احساس تعلق بیشترى نسبت به محیط خود داشته اند.