پیامدهای کمیسیون ماده‌ی صد شهرداری در معماری مجتمع‌های مسکونی شهر تبریز

کمیسیون ماده‌ی صد شهرداری، دارای شخصیت حقوقی مجزا از شهرداری و شبه قضایی بوده که برای جلوگیری از ایجاد تخلفات ساختمانی در حوزه‌ی ساخت و ساز شهری در محدوده و حریم شهرها به وجود آمده است. لکن برابر تحقیقات انجام گرفته، کمیسیون تاکنون ممانعت و موفقیت چشم گیری نداشته و تنها به اخذ جریمه ناچیز از سازندگان مجتمع‌های مسکونی بسنده کرده و به نوعی به منبع درآمد شهرداری تبدیل شده است. از مهم‌ترین دلایلی که منجر به رشد غیر موزون و ناهماهنگ کلان شهرهایی مانند شهر تبریز می‌شود می‌توان به افزایش جمعیت شهری، گرانی مسکن، ناکارآمدی طرح‌های شهری مانند طرح جامع و تفصیلی، عدم نظارت مستمر ناظرین ساختمان طبق تبصره 7 ماده‌ی صد، عدم منابع مالی پایدار شهرداری و به روز نبودن قوانین اشاره کرد. هدف این پژوهش ارزیابی از تبعات اعمال ماده‌ی صد قانون شهرداری در کنترل تخلفات ساختمانی بوده و همچنین روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. یافته‌های پژوهش مذکور نشان می‌دهد که تخلفات ساختمانی هر سال بیش از سال قبل بوده و از منظرگونه شناسی مهم‌ترین آن‌ها به ترتیب عبارتند از: تبدیل واحد دوبلکس به واحد مجزا با 6/61 درصد، ایجاد بالکن‌های مشرف به حیاط با 5/29 درصد و احداث یک طبقه بیشتر با8/8 درصد بیشترین فراوانی را در محدوده زمانی پژوهش (بین سال‌های 1397 الی 1399) برخوردارند که می‌توان با استفاده ازکارآمد و به روز کردن ماده‌ی صد قانون شهرداری و اعمال جریمه‌های واقعی بیشتر از ارزش مورد تخلف و اهرم تخریب مانع از بروز چنین مشکلات اجتماعی شد.