تبیین کارکردی اقدامات استراتژیک سبک زندگی پایدار در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش عوامل تشدیدکننده

افزایش سریع جمعیت و به دنبال آن افزایش گازهای co2 و اثر گلخانه‌ای سبب تغییرات آب‌وهوایی گسترده‌ای شده است که خود تاثیرات مخربی با ابعاد مختلف داشته است. امروزه تغییرات اقلیمی مسئله‌ای مطرح در جهان است که نه‌تنها ذهن سیاستمداران، مدیران و محققین، بلکه زندگی عموم مردم جهان را درگیر خود کرده است. آمارهای سازمان هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم(ipcc)، مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم(وابسته به سازمان حفاظت محیط‌زیست))، دیگر سازمان‌های علمی و تحقیقاتی داخلی و تحقیقات گسترده دانشگاهی نشان می‌دهد که وضعیت تغییرات آب‌وهوایی در کشور ما بحرانی است و روزبه‌روز بر شدّت این بحران افزوده می‌گردد؛ لذا به نظر می‌رسد که پرداختن به مسائل تغییرات آب‌وهوایی در کشور جزء ضروری‌ترین امور است. این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نوع ماهیت کیفی است و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی (کتابخانه‌ای و اسنادی) درصدد تبیین کارکردی اقدامات استراتژیک و بازگو کردن نقش و تاثیر عمده‌ی سبک زندگی پایدار جهت سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی و کاهش اثرات زیان‌بار آن در درجه اول از طریق تغییر شیوه زندگی و الگوهای تولید و مصرف در جامعه می‌باشدکه برای رسیدن به نیل، شاخص ها و معیارهای موثر سبک زندگی در راستای تغییر اقلیم به‌طور جزئی بیان می‌شود و در صورت انجام هرگونه اقدامات در هر راهکار پیشنهادی به نمونه‌های موردی در ایران اشاره می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد برای دستیابی به نتایج معنادارتر، باید با افزایش مطالعات تغییرات اقلیمی و تدوین برنامه‌ریزی و سیاست‌های اقلیمی در جامعه در سطح ملی، منطقه ای و محلی، نقش بنیادین و ساختاری و تاثیر فزاینده سبک زندگی پایدار را در امور مختلف در نظر گرفت و برای تصمیم گیری آگاهانه در این خصوص، به تغییراتی در پارادایم زندگی با توجه به شاخص‌های استراتژیکی تاثیرگذار پرداخت.