تاثیر تغذیه جنینی سطوح مختلف منگنز-گلایسین بر وزن نسبی و طول قسمت‌های مختلف روده باریک در جوجه‌های گوشتی

مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثرات تزریق سطوح مختلف منگنز-گلایسین بر وزن نسبی و طول قسمت‌های مختلف روده باریک در جوجه‌های گوشتی با استفاده از 288 عدد تخم‌مرغ بارور از یک گله تجاری مرغ مادر گوشتی راس 308 و در قالب طرح کاملاً تصادفی در 6 گروه آزمایشی، 4 تکرار و تعداد 12 عدد تخم‌مرغ در هر تکرار مورد بررسی قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل شاهد (بدون تزریق)، تزریق آب استریل، تزریق سطوح مختلف 075/0، 15/0، 225/0 و 3/0 درصد منگنز- گلایسین بود که مقدار 7/0 میلی‌لیتر در روز 17 دوره انکوباسیون از قسمت پهن تخم مرغ به مایع آمنیوتیک تزریق شد. پس از تفریخ، جوجه‌ها به سالن پرورش منتقل و تا 24 روزگی طبق توصیه راهنمای راس 308 پرورش یافتند. برای بررسی خصوصیات مربوط به وزن نسبی و طول قسمت‌های مختلف روده باریک، در روز 24 آزمایش، تعداد یک قطعه مرغ به ازای هر تکرار انتخاب، کشتار و صفات مربوطه بررسی شد. نتایج نشان داد اثر تزریق درون تخم مرغی سطوح مختلف منگنز-گلایسین بر وزن نسبی دئودنوم معنی‌دار بود (05/p<0) به‌طوری‌ که‌ بیشترین افزایش با تزریق 075/0 درصد منگنز-گلایسین مشاهده شد. به‌طور کلی تغذیه جنینی سطوح مختلف منگنز-گلایسین تاثیری بر وزن نسبی و طول قسمت‌های مختلف روده باریک نشان نداد.