اثر ژنوتیپ بر ترکیب شیمیایی، مصرف ماده خشک و قابلیت هضم گونه فسکیوی بلند (festuca arundinacea)

به منظور بررسی تاثیر ژنوتیپ بر ترکیب شیمیایی، مصرف ماده خشک و قابلیت هضم شش ژنوتیپ گونه فسکیوی بلند (festuca arundinacea) آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت فاکتوریل 2×3×2×6 در دو مرحله رشد رویشی و قبل از خوشه دهی، با سه تکرار و دو سطح با (اندوفایت مثبت) و بدون اندوفایت قارچی در مزرعه خزانه فسکیوی بلند پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی پژوهشکده تبریز در آبان 1396 کشت شد. ژنوتیپ های مورد مطالعه کامیاران 1، کامیاران2 و کامیاران3، ژنوتیپ فریمان-مشهد 83 و دو ژنوتیپ بروجن1 و بروجن2 بودند. اندازه گیری صفات مورد نظر با استفاده از روش ها و معادلات متداول انجام شد و آنالیز داده ها با استفاده از آزمون lsd در سطح پنج درصد انجام شد. نتایج نشان دادند که ژنوتیپ های مورد بررسی برای همه صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی دار داشتند (0.05>p). بالاترین درصد ماده خشک در ژنوتیپ کامیاران2 (13/59 درصد) و کم ترین آن در ژنوتیپ کامیاران1 (61/48 درصد) بود. ژنوتیپ بروجن2 بالاترین درصد پروتئین خام (63/24 درصد ماده خشک)، قابلیت هضم ماده خشک (16/71 درصد)، قابلیت هضم ماده آلی در ماده خشک (31/64 درصد)، انرژی قابل هضم (22/12 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک) و انرژی قابل متابولیسم (09/10 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک) را داشت. بالاترین درصد عصاره اتری در ژنوتیپ های کامیاران2 و بروجن2 (به ترتیب 52/4 و 48/4 درصد ماده خشک) بود. ژنوتیپ کامیاران3 بالاترین درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و ماده آلی (به ترتیب 82/35 و 08/89 درصد ماده خشک) را داشت. با توجه به نتایج حاصل از ترکیبات شیمیایی و قابلیت هضم مواد مغذی در این مطالعه، ژنوتیپ بروجن2 به عنوان ژنوتیپ برتر معرفی شد.