تاثیر‌عمل‌آوری با ترکیبات شیمیایی مختلف بر ترکیب شیمیایی بوته گوجه‌فرنگی

مقدمه: سطح رقابت پذیری کشور‌ها پیروی افزایش‌بازدهی و تولیدات بیشتر‌دامی در صنعت باعث ‌شده استفاده از محصولات‌ جانبی ‌زراعی در خوراک ‌دام‌اهلی به عنوان موضوع مهم مطرح باشد. از این‌رو با نگرش به کشت بالای گوجه‌فرنگی در اکثرکشورها ، هدف از کنکاش و تحقیق به منظور بررسی تاثیر‌عمل‌آوری با ترکیبات شیمیایی مختلف بر ترکیب شیمیایی بوته‌گوجه‌فرنگی انجام گرفت.مواد و روش ها: نمونه بقایای بوته گوجه فرنگی تیمارهای عمل‌آوری نشده (شاهد) وعمل‌آوری شده با آب (5/2لیتر در کیلوگرم ماده خشک)، هیدروکسید سدیم (50 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، پراکسیدهیدروژن (114میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک، اکسید کلسیم(160گرم در کیلوگرم ماده خشک) عمل آوری شدند. ترکیب شیمیایی نمونه‌ها با استفاده از روش‌های استانداردaoac تعیین شد.نتایج و بحث: عمل‌آوری بر تغییرات ترکیب شیمیایی بقایا موثر بود (05/0>p). بالاترین مقدار ماده خشک مربوط به تیمار عمل آوری شده با هیدروکسید سدیم و پایین‌ترین مقدار مربوط به پراکسیدهیدروژن بود. بالاترین مقدار خاکستر مربوط به تیمار اکسید کلسیم بود. همچنین ازنظر پروتئین خام تیمار شاهد بالاترین درصد پروتئین را نسبت به تیمارهای عمل آوری و کمترین آن مربوط به تیمار اکسید کلسیم بود. با عمل آوری بر روی بقایای بوته گوجه فرنگی، مقدار چربی خام کاهش داشت که کمترین مقدار آن مربوط به تیمار اکسید کلسیم بود. بین تیمارهای مختلف از نظر مقدار همی سلولز و بخش محلول در شوینده خنثی اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05/0>p). از این نظر، بالاترین و پایین ترین مقدار آن مربوط به تیمارهای به ترتیب عمل آوری شده با آب و اکسید کلسیم بود. همچنین در دیواره سلولی بدون همی سلولز بیشترین درصد مربوط به تیمار شاهد و کمترین آن اکسید کلسیم بود.نتیجه گیری کلی: تیمار اکسید کلسیم سبب افزایش 50 درصدی خاکستر گردیده که میتواند ارزش تغذیه ای را کاهش دهد. در مجموع تیمارهای شیمیایی، به ویژه اکسید کلسیم، باعث کاهش دیواره سلولی بدون همی سلولز گوجه فرنگی شدند که احتمال می رود باعث فراهمی بیشتر محتویات سلولی نمونه ها گردد.