برررسی عمل‌آوری بقایای بوته‌گوجه‌فرنگی با ترکیبات شیمیایی مختلف بر فراسنجه‌های تولید گاز و تخمینی

مقدمه: در گذشته ناخالصی موجود در صعنت کشاورزی اغلب دور ریخته و یا سوزانیده می‌شدند. اما اکنون اکثر این محصولات دور ریز و باقیمانده فرعی کشاورزی به عنوان یکی از منابع انرژی دار در جیره نشخوارکنندگان قابلیت استفاده را دارند. گرچه بسیاری از این باقیمانده فرعی حاوی مقدار زیادی لیگنوسلولز می‌باشند که استفاده‌ی آن ها را با محدودیت مواجه کرده است. اما می‌توان آن را به کمک روش‌های مناسب عمل‌آوری بهبود بخشید. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر عمل‌آوری با ترکیبات شیمیایی مختلف بر فراسنجه‌های تولیدگاز و تخمینی بوته‌گوجه‌فرنگی انجام گرفت.مواد و روشها: نمونه بقایای بوته گوجه فرنگی با تیمارهای آب (5/2لیتر در کیلوگرم ماده خشک)، هیدروکسید سدیم ( 50گرم در کیلوگرم ماده خشک)، پراکسیدهیدروژن (114میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک، اکسید کلسیم (160گرم در کیلوگرم ماده خشک) عمل آوری شدند. پس از انجام عمل آوری، به منظور برآورد فراسنجه‌های تولیدگاز، از آزمون تولیدگاز استفاده شد. تجزیه داده ها در قالب طرح کاملاً تصادفی و با استفاده از نرم افزار sas انجام گرفت.نتایج و بحث: بین تیمارهای مختلف از نظر پتانسیل و نرخ تولیدگاز اختلاف معنی‌دار وجود داشت (05/0>p). در بین روش های شیمیایی، بوته گوجه فرنگی عمل‌آوری شده با آب بالاترین پتانسیل تولید گاز را داشتند. تیمار عمل‌آوری شده با اکسید کلسیم پایین ترین پتانسیل تولیدگاز را داشت. از نظر فراسنجه‌های تخمینی انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ماده آلی و غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر نیز بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی‌دار وجود داشت(05/0p<). از این نظر تیمار شاهد و تیمار عمل آوری شده با پراکسید هیدروژن بالاترین مقدار را از نظر فراسنجه‌ها داشتند.نتیجه گیری کلی: در مجموع تیمارهای شیمیایی مورد استفاده در این پژوهش تاثیر مثبتی بر فراسنجه های تولید گاز و تخمینی بوته گوجه فرنگی نداشتند.