بررسی شاخصه های زیبایی شناسی در معماری بیونیک و تطبیق این شاخصه ها با الگوهای هندسی رایج در معماری بیونیک

انسان در طول تاریخ همواره به زیباییهای درون طبیعت سوق داشته است. او به هنگام ایجاد سرپناه برای خود به زیباییآن نیز توجه داشته و علاوه بر آموختههایی همچون ایمنی و امنیت، از زیباییِ طبیعت نیز بهره میگرفته است )نقرهکار،1389 (. یکی از متاخرترین رویکردهای معماری معاصر در جهان امروزی، طراحی و ساخت بناها با تاکید در ساخت آنهامیباشد. معماری بیونیک با واکاوی سازوکارهای موجود در طبیعت به شناخت و بررسی عناصر، ساختار و فرم های طبیعیآنها میپردازد و با بهره گیری از این الگوها سعی در ایجاد جریان جدیدی در فرآیند طراحی و پروژه های انسانساخت وایجاد کالبد انسانیِ مطلوب در حوزه معماری را دارد. در مطالعاتی که در رابطه با معماری بیونیک صورت گرفت، کمتر بهمبحث شاخصه های زیبایی شناسی در معماری بیونیک به صورت تخصصی پرداخته شده است و با توجه به اهمیت موضوعزیبایی شناسی، این خلاء همواره در مباحث معماری بیونیک به چشم میخورد. در واقع هدف این پژوهش، شناساییشاخصههای زیباییشناسی در الگوهای هندسی معماری بیونیک و بهکارگیری این الگوها به صورت کاربردی در معماریاست. برای این منظور ابتدا شاخصه های زیبایی شناسی در معماری پست مدرن )خاستگاه معماری بیونیک( تعریف و بااستفاده از استدلال منطقی، به الگوهای هندسی رایج در معماری بیونیک با توجه به این شاخصه ها، نمره داده شد. درنهایت الگوهای تقارن و مستطیل طلایی )دنباله فیبوناچی( بعنوان زیباترین الگوهای هندسی معماری بیونیک برگزیدهشدند.