تنظیم بهینه ضرایب میراگرهای لزج خطی در قابهای ساختمانی با سقف صلب تحت تاریخچه زمانی شتابنگاشت های زلزله

کنترل ارتعاش سازه در معرض زلزله و همچنین کاهش پاسخ های سازهای، امروزه بهعنوان یک مسئله مهم در مهندسی زلزلهو طراحی لرزهای بیان میشود، برای این منظور میتوان از ابزارهای کنترلی نظیر میراگر لزج استفاده نمود. هدف اصلی دراین پژوهش یافتن مشخصههای بهینه میراگر لزج خطی است که بهعنوان یکی از سیستمهای کنترل غیرفعال، سبب جذبانرژی ورودی به سازه و کاهش تقاضای استهلاک انرژی روی المانهای سازهای میشود اما هزینه استفاده از میراگرها نسبتبه سایر اعضا بالاست و این امر لزوم بهینه یابی ضرایب و تعداد آنها را تا رسیدن به پاسخهای مناسب شتاب و جابجایی سازهآشکار میسازد. در فرمولبندی مسئله بهینه یابی حاضر مقاطع سازه را ثابت فرض کردهایم و کاهش پاسخهای شاخصنظیرگریز طبقات را با تنظیم ضرایب میراگر و تحلیل عددی به روش نیومارک و نیز با استفاده از الگوریتمهای بهینه یابی فراابتکاری بهعنوان تابع هدف جستجو نمودهایم . کارایی الگوریتمهای بهینه یابی فرا ابتکاری دسته ذرات بهینه یاب، گرگصحرایی، شاهین، ازدحام سالپ، و جستجوی پرنده گریزان بهطور همزمان، جهت بدست آوردن ضرایب میراگر لزج موردمقایسه قرارگرفته است که با توجه به نوع و شرایط مثالها برتری هریک از الگوریتمها با درنظرگرفتن نتایج بدست آمده،بیانشده است.