مدلسازی و پیشبینی تغییرات کاربری اراضی بر اساس مدل lcm در حوضه آبریز دز، ایران

تغییرات زیستمحیطی و چالشهای توسعه پایدار میتواند به شدت به فعالیتهای نامطلوب انسانی در ازای تقاضا برای زمینمرتبط باشد. در سراسر جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، تغییرات گسترده کاربری اراضی عمدتاً در دهه های اخیررایج است. هدف این پژوهش، مدل سازی و پیش بینی تغییرات کاربری اراضی توسط مدل lcm در حوضه دز است. واقع شدنشهرها و روستاهای زیادی در این منطقه و در حاشیه رودخانه دز، اهمیت بررسی تغییرات و پیشبینی کاربری اراضی در اینمنطقه را افزایش میدهد. تصاویر سنجندههای oli لندست 8 به ترتیب برای سالهای 2013 ، 2016 ، 2019 استفاده شد. باتوجه به نتایج ارزیابی دقت مدل، سالهای 2013 ، 2016 و 2019 به ترتیب ضرایب کاپای 19 / 88 ، 46 / 87 و 91 / 89 را نشاندادند. پس از مدلسازی تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین، پیشبینی برای سال 2030 صورت گرفت. بر اساس نتایج، کاربریکشاورزی بیشترین وسعت از منطقه را به خود اختصاص داده و همواره روند صعودی داشته است. همچنین کاربریهای شهری وبدنه آبی در سال 2030 افزایش یافتند. افزایش زمینهای کشاورزی و شهری میتواند تهدیدی جدی برای اکوسیستم منطقهباشد. میتوان از نقشههای حاصله برای شناسایی مناطق حساس، به منظور مدیریت و برنامهریزی بهتر در آینده استفاده کرد.