نقش مدیریت منابع آب در توسعه پایدار امور باغبانی و فضای سبز ایران

رشد روزافزون جمعیت شهری در دهه های اخیر، زندگی انسان بر روی کره زمین را با چالش های زیادی مواجه کرده است.نیاز شهرهای امروزی به فضاهای سبز و باغبانی و کمبود منابع آب موردنیاز برای آبیاری این گونه فضاها یکی از مشکلاتاصلی بیشتر مناطق خشک و نیمه خشک جهان است. عدم توجه به شرایط محیطی، اقلیمی و فرهنگی بستر در طراحیمحیط و منظرهای شهری، این گونه فضاها را به فضاهایی ناهمخوان و غیرهمسو با توسعه پایدار تبدیل کرده است. تاکیداصول مبتنی بر اصول توسعه پایدار شهری )به عنوان رویکرد غالب در جهت حفظ و ارتقاء محیط زیست انسانی در ارتباط باتوسعه شهری امروزی( نیز بر توسعه مناظر سبز در فضاهای شهری که دارای فواید زیادی در هر سه جنبه اقتصادی واجتماعی و زیست محیطی است، می باشد. مسئله کمبود آب و همچنین تضاد راهبردهای توسعه پایدار در بحث توسعه فضایسبز شهری توسعه فضای سبز در مقابل منابع محدود آب موجب گردیده است، که بهره گیری از راهکارها و اصول منظرسازیکم نیاز به آب و همچنین استفاده بهینه از منابع آبی موجود در مباحث مرتبط با طراحی پایدار منظر شهری دارای اهمیتفراوانی گردد. در این مقاله سعی شده است براساس محدودیت هایی که در مدیریت منابع آب و خاک داریم راهکارهایمدیریتی در حفظ و توسعه فضای سبز و باغبانی بررسی گردد