چگونه می‌توان با ایجاد تفکر سیستمی در مدیران دولتی، بهره‌وری ایجاد کرد؟ رویکردی مبتنی بر فهم انتقادی سیستمی

نظام تصمیم‌گیری مجموعه‌ای از نقاط تصمیم‌گیری در پیوند و ارتباط با یکدیگر برای اتخاذ تصمیمات لازم در یک مجموعه‌سازمانی باهدف بقا و رشد آن مجموعه است. مجموعه سازمان، اعم از کل حکومت و یا یک بنگاه کوچک را می‌توان از زاویه نظام تصمیم‌گیری بررسی، ارزیابی و طراحی کرد. همسو با تغییرات محیطی و تغییر در ماهیت و فعالیت‌های سازمان‌ها، ابزارها، روش‌ها و روش‌شناسی‌های حوزه سازمان و مدیریت نیز نیاز به تکامل و ارتقاء دارد. در زمان حاضر ما با پیچیدگی نیروی انسانی ازیک‌طرف و روابط روان‌شناختی و مسائل فرهنگی -اجتماعی از طرف دیگر مواجه هستیم. نگرشی سیستمی که موضوع بهره‌وری نیروی کار را بسیار فراتر از یک نسبت ساده قرار داده است. درعین‌حال با افزایش پیچیدگی و تغییر در سازمان‌ها، می‌بایستی از رویکردهای نوین برای نشان دادن و درک وضعیت فعلی سیستم و شناخت مسئله استفاده کرد. از آنجائی که بهره‌وری منابع انسانی در دنیای امروز از عوامل مهم در مزیت رقابتی و در پویائی‌ها و پیچیدگی‌های سیستم‌های صنعتی، بخشی از تکنولوژی به‌حساب می‌آید بدیهی است که ساختارهای سنتی و اداره امور سازمان‌ها با ابزارها و تفکر سنتی راه به‌جایی نخواهد برد؛ بنابراین در این پژوهش با استفاده از رویکرد مبتنی بر فهم انتقادی سیستمیcsh، به بررسی چالش‌های عدم استفاده مدیران دولتی از تفکر سیستمی برای اهداف بهره‌وری خواهیم پرداخت و سپس با بررسی اطلاعات به‌دست‌آمده از رویکرد، مدل‌های گویا و علّی را به‌منظور نشان دادن نقاط بحرانی و چالش‌های اصلی در عدم استفاده مدیران از این تفکر، ترسیم می‌کنیم آنگاه با استفاده از مدل‌ها به نتیجه‌گیری و پیشنهاد خواهیم پرداخت.