کاربرد روش پویایی شناسی سیستم در توسعه گردشگری خلاق با رویکرد پایداری

توسعه گردشگری خلاق که نسل سوم گردشگری و متناسب با نیاز گردشگران کنونی است، سیستمی بسیار پیچیده و پویا است. یعنی عوامل زیادی در آن دخیل هستند که از یکدیگر تاثیر پذیرفته و بر یکدیگر تاثیر می گذارند و روابط آنها به صورت خطی نیست که بتوان راحت در مورد آن تصمیم گیری و برنامه ریزی نمود. همچنین هر یک از عوامل دخیل در این سیستم، هدف و مدیریت متفاوتی دارند. این می تواند منجر به همپوشانی و حتی درگیری بین ذینفعان شود. در گذر زمان این سیستم بسیار دستخوش تغییر و تحول می شود و ایستا نیست. از سوی دیگر توسعه پایدار این نوع گردشگری نیز ابعاد گوناگونی دارد که بر این پیچیدگی و پویایی می افزاید. بنابراین هدف پژوهش حاضر این است که روشن کند چه عوامل مهمی در توسعه پایدار گردشگری خلاق تاثیر می گذارد و چه استراتژی هایی باید در راستای توسعه پایدار این نوع جدید از گردشگری مورد استفاده قرار بگیرد. به منظور این هدف از روش پویایی شناسی سیستم استفاده شده و کلیه عوامل دخیل شامل ابعاد پایداری و همچنین ابعاد گردشگری خلاق، در قالب نمودار علت و معلولی (cld) ترسیم شده و سپس نمودار انباشت – جریان (sfd) مربوط به آن نیز ارائه شده است و این مدل به عنوان مبنایی برای مدیریت و برنامه ریزی به منظور توسعه پایدار گردشگری خلاق مورد استفاده قرار می گیرد.