چگونگی کاربست عناصر تصویری، بصری و طراحی در دیونگاری‌های محمد سیاه‌قلم

در عرصه نگارگری هنرمندانی مرزهای مرسوم نگارگری را درنوردیده و معیارهای جدیدی را رقم زده‌اند، ازجمله محمد سیاه‌قلم است. مسئله‌ی این پژوهش چگونگی کاربست عناصر تصویری و بصری همچنین طراحی در دیونگاری‌های محمد سیاه‌قلم است. تمایز این پژوهش با پژوهش‌های پیشین در پرداختن به عناصر تصویری، بصری و طراحی در دیونگاری‌های محمد سیاه‌قلم برای نمایش هم‌زمان دو مفهوم زشتی و زیبایی است. پرداختن به جنبه‌های مغفول‌مانده در دیونگاره‌های سیاه‌قلم، هم و همچنین تحلیل چگونگی بازتاب مظاهر زشتی در آن با تاکید بر دیونگاره محمد سیاه‌قلم از اهداف این پژوهش است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از فیش، منابع کتابخانه‌ای و اسنادی به گردآوری مطالب پرداخته است. روش تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌صورت کیفی از طریق تحلیل اطلاعات با استفاده از کتب، مقالات، تحقیقات و پژوهش‌های مرتبط با موضوع دیونگاره‌های محمد سیاه‌قلم (در اینجا با تمرکز بر عناصر تصویری و بصری و طراحی) مورد بررسی قرار داده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که در دیونگاره‌های سیاه‌قلم عناصرى از طنز، بازى، سرگرمى و نشاط در عین عجایب نمایی در آن وجود دارد. وی برای ترسیم زشتی و زیبایی از دریچه‌ی تمرکز بر عناصر بصری و طراحی در دیونگاره‌ها استفاده کرده است که دسته‌بندی و تفکیک آن‌ها ازجمله دستاوردهای این پژوهش است.

how to use pictorial, visual and design elements in mohammad siah qalam’s demon paintings

in the field of painting, artists have penetrated the conventional boundaries of painting and set new standards, including mohammad siah qalam. the problem of this research is how to use pictorial and visual elements as well as design in mohammad siah qalam’s divination. the difference between this research and the previous researches is in dealing with the pictorial, visual and design elements in mohammad siah qalam’s divination to show the two concepts of ugliness and beauty at the same time. one of the goals of this research is to deal with the neglected aspects of siah qalam’s madhouses, as well as to analyze how ugly manifestations are reflected in it, with an emphasis on mohammad siah qalam’s demon paintings.beauty in iranian painting is the result of visual harmony and proportion; the beauty of harmony and proportion is a relative matter that is influenced by factors such as living environment, practice, experience, and education, and the repetition of concepts based on certain forms with similar structures causes the soul to get used to it, and this habit of the soul causes beauty. be these concepts. but beauty, if it is relative to the truth, will always be beautiful and is not relative; mohammad siah qalam painted the daily life of ordinary people during his lifetime and ignored the rules of the royal workshop-library, he is considered a realist artist, and at the same time, the way he dealt with the subjects he chose was with a formal method. mohammad siah qalam, in his second period of painting, created a transformation in his work style; and for social criticism, he chose satire along with grotesquera.