تاریخ تحلیلی عکاسی منظره شهری و ابنیه شهر رشت در دوره‌ی پهلوی اوّل

رسانه عکاسی علاوه بر نشان دادن سویه‌های معنادار از جریان ‌های هنری در طول زمان، توانایی نشان دادن غنای فرهنگی یک مرز و بوم را داراست. هر قوم و ملتی با اعتقادات ویژه و آداب و رسوم متفاوت خود، دارای فرهنگی خاص می‌باشد. همان طور که هر شئ تاریخی حامل پیامی در خود می‌باشد، عکس‌ها نیز همانند یک زبانِ تصویری ناگفته‌هایی از تاریخ را بازگو می‌کنند که دربرگیرنده‌ی میراث تاریخی یک ملت هستند. هدف از این پژوهش گردآوری تصاویر مرتبط با این بازه می‌باشد. همچنین به‌دنبال پاسخ به این پرسش که عکس‌ها تا چه اندازه منعکس‌کننده‌ی تحوّلات اجتماعی آن دوره می‌باشند. در این مقاله، نگارنده ابتدا شروع به یافتن تصاویر مرتبط با این دوره نمود. روش پژوهش از نوع تاریخی  تحلیلی بوده و اطلاعات مرتبط به روش میدانی و اسنادی در مصاحبه با نهادهای مرتبط و افراد متعدد، همچنین با استناد به بایگانی‌های موجود در کتابخانه‌ها و مجموعه‌دارانِ شخصی جمع‌آوری شده است. دستاورد‌های حاصل از پژوهش نشان می‌دهد چگونه با آغاز پادشاهی رضاخان، تحول در روند ظاهری زندگی به خصوص تغییر در نهادهای فرهنگی و آموزشی به‌واسطه‌ی تحول در نظام اقتصادی و سیاسی ایجاد گردید. هم‌راستا با این تحولات، شاهد توسعه در روند شهرسازی نیز هستیم. به مدد این تغییرات، عکاسی نیز گسترش روزافزون یافت و بر تعداد عکاسخانه‌ها افزوده شد. نتایجِ حاصل حاکی از آن است که عمده‌ی فعالیت عکاسان بر عکاسی از ابنیه‌های تازه تاسیس متمرکز بوده و با وجود اماکن تاریخی متعدد در شهر رشت، عکاسان تمایلی به تهیه‌ی عکس از مکان‌های تاریخی و طبیعت این شهر نداشتند.