تحلیل زمان‌های درهم رونده در عکس‌های یادمانی از منظر آراء برگسون و فروید

تعامل مخاطبین با عکس‌های یادمانی همواره با مفهوم یادمان‌سازی سوژه‌ی از دست‌رفته همراه ‌است که عملاً درهم رفتن زمان‌های گذشته و حضور در زمان حاضر را با فقدان و سوگواری در برابر این‌عکس‌ها پر رنگ می‌سازد. عکس‌های یادمانی انواعی از عکس‌های مرتبط با متوفیان و ازدست‌رفتگان است که در انواع گوناگون خلق شده و با تداعی تجربیات زیست شده‌ی افراد در کنار بازماندگان، یاد آن‌ها را در اذهان زنده نگاه می‌دارد. دربرخی از انواع عکس‌های یادمانی مانند عکس‌شیء‌ها، تجربه‌ی ادراکی منحصربه‌فردی میان تصویرِ شخص غائب ( از زمان گذشته) و شئ یادمانده (در زمان حال) ایجاد می‌شود. بدین‌معنی‌که برای مخاطب خاص در برابر این‌عکس‌ها، زمان گذشته‌ با زمان حال در تداوم و پیوستگی‌است و موجب فهمِ معنایی متفاوت ازحضور در لحظه‌ی اکنون گردیده و انگاره‌ای ذهن‌آشنای زمان خطی معمول‌را متحول می‌سازد. هانری برگسون فیلسوف فرانسوی قرن بیستم زمان‌ را به‌عنوان امری متحول شونده و پیوسته تفسیر می‌کند و برای این‌ویژگی اصطلاحی به‌کار می‌برد: «دیرند». پرسش اصلی اما آن‌است که آیا عکس‌های یادمانی می‌تواند با چنین مفهومی از زمان از منظر برگسون، و نیز مفهوم سوگواری ‌که زیگموند فروید در برابر فقدان عزیز از دست‌رفته مطرح ساخته، هم جهت باشند؟ در این تحقیق به‌‌روشی تحلیلی و براساس آراء هانری برگسون (در مسئله‌ی تعریف زمان‌های درهم‌شونده) و زیگموند فروید (در فرایند سوگ)، برخی‌از انواع عکس‌های یادمانی ‌‌را مورد مطالعه قرار داده است. نتیجه آن‌که عکس‌های یادمانی، علاوه بر عملکردی بت‌واره‌گون در فرآیند سوگواری، نوعی زمان‌بندی تحول‌پذیر و مفهومی را نیز دارا هستند که سبب تحول در ادراکِ تجربه‌ی زیست‌شده‌ی فرد به‌واسطه‌ی تفسیر دیرند در مفهوم زمان می‌شود.

analysis of interwoven times in memorial photography from the perspective of bergson and freud

memorial photography are a variety of photographs related to the dead and the lost, created in a variety of forms and keeping their memory alive in the minds of the survivors by associating the lived experiences of the people with the survivors. which are made personal and unique by memorial objects. such photos are displayed along with a memorial item related to the missing person (death or absence) in different ways, in the form of a photo of a statue on the wall or as a necklace pendant, etc. on the other hand, commemorative photos are devoted to the association of secret relationships, feelings and memories and accompany the viewer to achieve an understanding of the commemorative object attached to the photo in the continuity of time. in some types of such photographs, such as photographs of objects, a unique perceptual experience is created between the image of the absent person (from the past) and the remembered object (in the present), such as a part of the absent person’s hair or even a brooch. and the concept of time against it is understood in the form of “past-now”. this means that for a particular audience in the face of these images, the past is in continuity with the present, leading to a different understanding of meaning from the present moment and transforming the familiar mindset of ordinary linear time. confronting memorial photography causes change and evolution in the perception of the lived experience of a person in the context of time, in terms of this issue, henri bergson has very important opinions about how time and memory work and its relationship with photography.twentieth-century french philosopher henri bergson interprets time as constantly transformable and continuous matter, and for this feature, he uses the term: “ duration” .the main question, however, is whether memorial photography can be in line with such a notion of time from bergson’s point of view, as well as the notion of mourning for sigmund freud in the face of the loss of a loved one? therefore, in the present study, to reach the correct answer to this question, on the one hand, it relies on the views of  henry bergson, who interprets time as a continuous truth (duration). duration here means that time cannot be separated and divided into past, present and future. bergson believes that what we understand from time is the flow and sequence of states that are interwoven, so the long term is considered a kind of quality time that is lived inside the human being at this moment and cannot be thought about.on the other hand, relying on the theories of sigmund freud, who provided precise definitions about concepts such as loss, mourning, and idolatry, which are very important in the analysis of memorial photos and the meaning of these types of works. regarding mourning, he consider it as a reaction to the loss of a loved one or the loss of that which, in an abstract way, replaces him.