تبیین و تحلیل شواهد باستان شناختی و مکتوب در بابِ مناسبات و تعاملات فرهنگی و هنری هخامنشیان و دولت شهرهای یونانی (سده-های 6-4پ.م)

تاسیس شاهنشاهی هخامنشی تحولی شگرف را در سرنوشت سرزمین های غرب آسیا رقم زد. نیمۀ دوم قرن 6پ.م در این منطقه مرزبندی‌های سیاسی به کلی تغییر کرد و سرزمین‌های باستانی که روزگاری را در جنگ و صلح سپری کرده بودند، این بار جملگی تحت لوای یک شاهنشاهی قدرتمند جای گرفتند. این اتحاد تمدن‌های باستانی، تحولی قابل توجه در عرصۀ فرهنگی را به دنبال آورد. هخامنشیان عمدتاً داشته‌های معنوی اقوام تابعه را به دیدۀ احترام و تحسین می‎نگریستند و از این ظرفیت‌ها به خوبی بهره می‌بردند. این نوع نگاه به ثروت‌های معنوی اقوام دیگر باعث شد تا دستاوردهای فرهنگی و هنری آن‌ها در تمدنی نو به نام «تمدن هخامنشی» مجال ادامۀ حیات یابد که امروز هم می‌توان با مقایسۀ آثار هخامنشی و اقوام تابعه، ویژگی‌های هنری آن‌ها را از یکدیگر بازشناخت. هخامنشیان از بدو تاسیس امپراتوری خویش، پیوسته با سرزمین‌ها و دولت-شهرهای یونانی در ارتباط بودند. این روابط با دولت-شهرهای یونانی نشین آسیای صغیر اغلب جنبۀ سلطه‌گری داشت و ظرفیت‌های فرهنگی و هنری آنان به عنوان رعایای شاه بزرگ مورد بهره‌برداری قرارمی گرفت، اما این ارتباط با یونانیانِ اروپا بیشتر براساس یک مفهوم رقابت‌جویانه تعریف می‌شود. کامیابی‌هایی که دولت-شهرهای یونانی به دنبال نبردهای یونانی-پارسی به دست آوردند باعث شد تا به یک دیپلماسی فعال روی آورند. با وجود این، در لایه‌های زیرین روابط سیاسی و گفتمان‌هایی که اتفاق افتاد، یک جریان تعامل فرهنگی نیز شکل گرفت. آثار برجای مانده و به دست آمده از پارسیان و یونانیان در سرزمین‌های مختلف تحت حاکمیت آنان، واجد ویژگی‌های مشترکی هستند که نمی‎توان به تصادفی بودن آن‌ها حکم کرد. همچنین در متون مکتوب کلاسیک یونانی تاثیر روابط فرهنگی و هنری با پارسیان به خوبی مشهود است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی شواهد مکتوب و باستان شناختی به این مسئله‌ بپردازد که این تعاملات فرهنگی و هنری در چه زمینه‌هایی جریان داشته است؟ بر اساس این چارچوب است که می‌توان فرایند فرهنگ‌پذیری بین پارسیان و یونانیان را تبیین و تحلیل کرد.

analysis and explanation of literary and archaeological evidence on cultural and artistic relations and interactions between achaemenians and greek city-states (4-6 bc)

the establishment of the achaemenid empire marked a tremendous change in the fate of the west asian lands. in the second half of the 6th century bc, the political demarcations in this region were completely changed and the ancient lands that had spent a time in war and peace, this time all came under the banner of a powerful empire. this union of ancient civilizations brought about a significant change in the cultural field. achaemenians mainly respected and admired the spiritual assets of the subordinate peoples and made good use of these capacities. this kind of look at the spiritual wealth of other nations caused their cultural and artistic achievements to survive in a new civilization called &achaemenid civilization&. achaemenians were in constant contact with greek lands and city-states since the establishment of their empire. these relations with the greek city-states of asia minor often had a hegemonic aspect and their cultural and artistic capacities were exploited as subjects of the great king, but this relationship with the greeks of europe is defined more based on a competitive concept. the successes achieved by the greek city-states following the greco-persian wars led them to turn to active diplomacy. however, in the underlying layers of the political relations and discourses that took place, a flow of cultural interaction was also formed. the works left behind and obtained from the persians and greeks in different lands under their rule have common characteristics that cannot be judged as coincidences. also, the influence of cultural and artistic relations with the persians is well evident in the classical greek written texts. this research aims to examine the written and archeological evidences to find out in what fields these cultural and artistic interactions took place. it is based on this framework that the acculturation process between persians and greeks can be explained and analyzed.