مفهوم شناسی عبارت قرآنی «اسمُه احمَدُ» با رویکرد تحلیل قراین لفظی و غیرلفظی

آیه 6 سوره مبارکه صف، از زبان حضرت عیسی (ع) به ظهور پیامبر موعود بشارت می‌دهد. اکثر پژوهشگران عبارت «اسمُهُ احمَدُ» را بیانگر نامگذاری خاص پیامبر (ص) به «احمد» دانسته‌اند و برای اثبات نبوت وی دنبال این اسم یا معادل معنایی آن در انجیل گشته‌اند و مواردی را بیان نموده‌اند. برخی خاورشناسان درصدد انکار این مساله شده‌اند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی و با بهره‌گیری از قراین لفظی مثل کشف بن معنایی واژگان، معنای اسم علم، سبک‌زبانی قرآن و عهدین در معرفی شخصیات و توسعه معنایی و قراین غیر لفظی مثل ادله تاریخی، روایی و عقلی در صدد کشف معنای این عبارت مهم و چالش‌انگیز بوده‌ است. نتیجه اینکه معنای واژگان «اسم» و «احمد» صرفاً به معنای (نام او احمد است) نیست؛ بلکه می‌توان معنای (صفات او ستوده‌تر است) را از آن اراده کرد که این اوصاف برجسته یکی از دلایل روشن بر تمایز و شناخت آن حضرت از دیگران شده است. از طرفی الزاما آیه 6 سوره صف دلالت بر وجود این نام در انجیل ندارد بلکه ممکن است بشارت با این نام در سنت شفاهی حضرت عیسی(ع) باشد. با بررسی قراین یادشده، شایسته است معنای این عبارت را به مفاهیمی والاتر از صرف ارجاع به اسم علم آن حضرت(ص) تعبیرکرد و می‌توان با لحاظ نمودن توسعه معنایی هم معنای نام و هم صفات اخلاقی و رفتاری رسول اکرم (ص) را از عبارت اراده کرد که وی را سرآمد دیگر پیام آوران الهی کرده است.

conceptualization of the quranic phrase “esmuho ahmad” with the approach of analyzing verbal and non-verbal evidence

verse 6 of surah mubaraka saf, on behalf of jesus (pbuh), announces the appearance of the promised prophet. most of the researchers have considered the phrase “esmuho ahmad” to mean the special naming of the prophet (pbuh) as “ahmed” and to prove his prophethood, they looked for this name or its semantic equivalent in the bible and stated some cases. orientalists have tried to deny this issue. the current research with a descriptive analytical approach and using verbal evidence such as the discovery of the meaning of words, the meaning of the name of science, the linguistic style of the qur’an and the testaments in introducing personalities and semantic development and non verbal evidence such as historical, narrative and intellectual evidence in order to discover the meaning of this phrase it has been important and challenging. the result is that the meaning of the words “name” and “ahmad” is not simply (his name is ahmad); rather, the meaning (his attributes are more praised) can be determined from it, that these outstanding attributes have become one of the clear reasons for the distinction and recognition of the prophet from others. on the other hand, verse 6 of sura saf does not necessarily indicate the existence of this name in the bible, but it is possible that the good news with this name is in the oral tradition of jesus (pbuh). by examining the above mentioned evidence, it is appropriate to interpret the meaning of this phrase into higher concepts than simply referring to the name of knowledge of the holy prophet (pbuh). and by considering the semantic development, both the meaning of the name and the moral and behavioral attributes of the holy prophet (pbuh) can be determined from the phrase will, which made him the leader of other divine messengers.