ایرج افشار و میراث مکتوب کهن کشاورزی ایران

متون کهن امر کشاورزی ( فلاحت) و میراث مکتوب آن در ایران از قرن پنجم هجری با کتاب ورز نامه آغاز می گردد. ایرج افشار ( 1304- 1389 ه. ش ) یکی از مهمترین نقش را در معرفی و تصحیح این متون در تاریخ دانش ایران دارد. سفر های مرحوم افشار به اقصی نقاط ایران و بویژه روستاها نشان از توجه او به دانش بومی و کشاورزی سنتی دارد. او دو کتاب ارزشمند آثار و احیاء ( تالیف خواجه رشید الدین فضل الله همدانی : 648 – 718 ه.ق) و معرفت فلاحت ( تالیف عبد العلی بیر جندی :وفات 934 ه.ق) را تصحیح نموده است و در تصحیح کتاب ورز نامه نیز نقش اساسی داشته است. ضرورت توجه به محیط زیست و دانش بومی سرزمینی، که امروزه در جهان مساله اصلی است، اهمیت این آثار و بارخوانی آنها را نمایان می سازد. در این پژوهش دو اثر فوق بررسی و مقایسه ساختاری می گردند .