بررسی اثربخشی آموزش کیفیت زندگی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر فاصله روان شناختی و همدلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کیفیت زندگی مبتنی بر آموزه­های اسلامی بر روی فاصله روان­شناختی و همدلی انجام شده است. این پژوهش، از نوع پژوهش­های نیمه­تجربی و کاربردی است. جامعه­ی آماری این پژوهش کلیه­ی دانش­آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه خانمیرزا در استان چهارمحال و بختیاری در سال تحصیلی 99-1398 بود. از این افراد تعداد 40 دانش­آموز با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی­خوشه­ای انتخاب و در گروه آزمایش و گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. در مرحله پیش­آزمون برای هر دو گروه پرسشنامه‌های فاصله روان­شناختی و همدلی اجرا گردید، آن­گاه در یک مداخله دو ماهه به مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای گروه­ آزمایش، بسته آموزش روان­درمانگری کیفیت زندگی مبتنی بر آموزه­های اسلامی (سیفی و همکاران­، 1395) دریافت کردند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه همدلی و فاصله روان­شناختی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش آماری کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم‌افزارspss انجام شد. نتایج نشان داد که برنامه­ی «آموزش کیفیت زندگی مبتنی بر آموزه­های اسلامی» در افزایش همدلی (61/0= partial ŋ2، 001/0=p ، 86/56= (36 ، 1)f) و کاهش فاصله روان­شناختی (43/0=partial ŋ2، 001/0=p ، 31/27= (36 ، 1)f) تاثیرگذار بوده است. لذا آموزش کیفیت زندگی مبتنی بر آموزه­های اسلامی می­تواند بر بهبود همدلی و فاصله روان­شناختی موثر باشد.