پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس کفایت اجتماعی و تاب اوری در نوجوانان

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس کفایت اجتماعی و تاب اوری در نوجوانان شیراز در سال 99 بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش اموزان دوره متوسطه شهر شیراز در سال 1399 می باشد. نمونه آماری شامل 400 نفر از این دانش اموزان بودند(200 دختر و 200پسر) که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای موردمطالعه از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا، پرسشنامه کفایت اجتماعی فلنر و همکاران (1990) و پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد.تحیل و تجزیه آماری با استفاده از رگرسیون چند متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که کفایت اجتماعی قادر به پیش بینی سازگاری اجتماعی نوجوانان می باشد، همچنین تاب اوری قادر به پیشرفت سازگاری اجتماعی نوجوانان می‌باشد. نتیجه گیری کلی: کفایت اجتماعی و تآب اوری، سازگاری اجتماعی نوجوانان را به طور معناداری پیش بینی می کند