پیش بینی ترس از شفقت بر اساس انعطاف پذیری روانشناختی و خود انتقادگری در دانشجویان دانشگاه شیراز

هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی میزان ترس از شفقت بر اساس انعطاف پذیری روان شناختی و خود انتقادگری در دانشجویان دانشگاه شیراز است. روش پژوهش از نوع توصیفی و زمینه یابی به روش پیش بینی می‌باشد. نمونه آماری شامل 250 دانشجوی دانشگاه شیراز بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده‌اند. جهت اجرای پژوهش از سه پرسشنامه ترس از شفقت (fcs)، مقیاس سطوح خودانتقادی (losc) و پرسشنامه پذیرش و عمل-نسخه دوم (aaq-ii) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، روش تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به شیوه همزمان و نرم‌افزار 22-spss بکار گرفته شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان دادند که هر دو متغیر انعطاف پذیری روانشناختی و خود انتقادگری پیش بینی کننده معناداری برای ترس از شفقت هستند. از این رو، بهتر است برای کاهش ترس از شفقت در دانشجویان، همزمان به میزان دو مولفه انعطاف پذیری روان شناختی و خودانتقادگری در آنان توجه نمود.