ارتباط دلبستگی به خدا با تاب آوری روانشناختی و سازگاری در افراد

هدف: دلبستگی به خدا از جمله متغیرهایی است که در پیامدهای روان‌شناختی زیادی نقش مهمی ایفا می‌کند. در پژوهش حاضر پژوهشگران به دنبال تبیین رابطه‌ی دلبستگی به خدا با تاب‌آوری روان‌شناختی و سازگاری افراد بودند. روش: طرح پژوهش از نوع همبستگی و نمونه شامل تعداد 158نفر بود. این افراد به روش نمونه گیری در دسترس به صورت فراخوان مجازی انتخاب شدند و به پرسشنامه‌هایخصوصیات دموگرافیک، تاب‌آوری روان‌شناختی (بارتون، 1989)، پرسشنامه دلبستگی به خدا (بک و مک دونالد، 2004) و فرم کوتاه پرسشنامه سازش‌یافتگی (واینبرگر و شوارتز، 1990) پاسخ دادند؛ ضمن اینکه از مقیاس مولفه‌های سلامت‌روان (افسردگی، اضطراب، استرس) (لاویبوند و لاویبوند، 1979) برای سنجش سطح سلامت روان افراد استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یا‎‎فته‌ها: بررسی‌ها نشان داد که دلبستگی اجتنابی به خدا با کنترل، رابطه معکوس، و دلبستگی اضطرابی نیز با چالش، پریشانی و مولفه‌های سلامت‌روان (افسردگی، اضطراب و استرس)، رابطه مستقیم دارد. از سوی دیگر دلبستگی اضطرابی به خدا با خرده‌مقیاس بازداری، سرکوبگری سازش‌یافتگی و کنترل تاب‌آوری، رابطه معکوس دارد. ضمن اینکه تحلیل رگرسیون متغیرهای پژوهش نشان داد دلبستگی نا‌ایمن (اجتنابی، اضطرابی) به خدا می‌تواند سازش‌یافتگی و مولفه‌های سلامت‌روان را پیش‌بینی کند. نتیجه‌گیری: : اگرچه علیت را نمی‌توان ثابت کرد، اما نتایج این پژوهش و پژوهش‌های مشابه نشان می‌دهد که سبک‌های دلبستگی به خدا با تاب‌آوری، سازگاری روان‌شناختی و سلامت‌روان مرتبط است. از این‌رو پیشنهاد می‌شود تحقیقات آینده با استفاده از طرح های دیگری استفاده کند تا متغیرهای مداخله‌گر را در بین تاب‌آوری، سبک‌های دلبستگی به خدا ، سازگاری روان‌شناختی و شاخص‌های سلامت‌روان شناسایی کنند.