اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی دانش آموزان دارای آشفتگی روانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی دانش آموزان دختر دارای آشفتگی روانی انجام شده است. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهر بجنورد که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع خوشه ای تک مرحله ای بود بدین صورت که، پژوهشگران از بین دانش آموزان دختر پایه هفتم، هشتم و نهم دبیرستان­های شهر بجنورد، یک مدرسه را انتخاب کردند؛ و بعد از اجرای پرسشنامه نشانه­های روانشناختی 25 سوالی (scl-25)، 20 نفر از دانش آموزان که بالاترین نمره را کسب کردند بعنوان دانش آموزان دارای آشفتگی روانی انتخاب شدند و بصورت تصادفی ساده به دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. قبل از اجرای مداخله با استفاده از پرسشنامه عواطف مثبت و منفی (power, 2006) از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و پس از آموزش هنردرمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی برای گروه آزمایش دوباره از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس­آزمون گرفته شد.. یافته­های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی عواطف مثبت دانش آموزان دختر را بصورت معناداری افزایش و عواطف منفی آنها را بصورت معناداری کاهش داده است. بنابراین می­توان نتیجه گرفت هنردرمانی مبتنی بر ذهن­آگاهی با کاهش آلام و عواطف منفی، باعث تغییر سبک زندگی ناسالم در دانش آموزان دختر نوجوان می گردد و این خود عاملی مهم در رسیدن دانش آموزان دختر به سمت سبک زندگی سالم است.