رابطه سبک های دلبستگی با سلامت روان در بین دانش آموزان دختر متوسطه دوم استان قم

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک­های دلبستگی با سلامت روان در بین دانش آموزان دختر متوسطه دوم می باشد. نوع تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ استراتژی، همبستگی است و روش میدانی و کتابخانه­ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم در سال تحصیلی 99-98 شهر قم را تشکیل می دهند(3368نفر). روش نمونه گیری به شیوه در دسترس بود. به این صورت که تعداد 200 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه دوم مورد پژوهش قرار خواهند گرفت. در این پژوهش از پرسشنامه های استاندارد سلامت عمومی (ghq) و مقیاس سبک دلبستگی به هر والد (هزن و شیور، 1986) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از شاخص­های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار، رسم نمودارها)، از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف برای بررسی توزیع داده ها و برای آزمون فرضیه از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. محاسبات آماری به وسیله نرم­افزار آماری spss(نسخه 22) انجام گردید. نتایج نشان داد که بین مولفه دوسوگرا با سلامت روان ( 05/0≥ 001/0 = p و 512/ 0- = r)، بین مولفه ایمن با سلامت روان (05/0≥ 001/0 = p و 421/ 0- = r) و بین مولفه اجتنابی با سلامت روان ( 05/0≥ 001/0 = p و 469/ 0- = r) از نظر آماری رابطه معنی­داری وجود دارد. بنابراین، سبک دلبستگی توانایی بالایی برای پیش بینی سلامت روان در دانش آموزان دختر متوسطه ی دوم دارد.