بررسی پیش بین های گفتگوی غیرموثر از طریق سبکهای دلبستگی و سبکهای گوش سپاری زناشویی

هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بین‌های گفتگوی غیرموثر از طریق سبک‌های دلبستگی و سبک‌های گوش سپاری زناشویی افراد متاهل شهر یزد بود، بنابراین روش تحقیق پژوهش حاضر همبستگی است و در نهایت 118 مرد و زن متاهل (61 زن و 57 مرد) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و پرسشنامه سبک‌های گوش سپاری دوئل و رید (2002)، مقیاس گفتگوی غیرموثر کوردک (1994) و پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور (1987) را تکمیل نمودند. در نهایت برای تحلیل آماری داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک‌های دلبستگی اجتنابی و ایمن با گفتگوی غیرموثر رابطه‌ی معناداری وجود ندارد اما بین سبک دلبستگی اضطرابی با گفتگوی غیر موثر رابطه‌ی معنادار مثبت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین سبک گوش سپاری برای پاسخ با گفتگوی غیر موثر رابطه­ی مثبت معنادار و بین گوش سپاری برای درک با گفتگوی غیرموثررابطه ی منفی معنی دار وجود دارد. بنابراین نتیجه­ای که می­توان گرفت این است که افراد با گو­ش­سپاری برای درک، توانایی بیشتری در گفتگوی بین فردی با همسر خود دارند و افراد با سبک دلبستگی اضطرابی به دلیل منتقل کردن تنش‌هایشان در رابطه توانایی گفتگوی موثر را ندارند.