سیاست گذاری تحول دیجیتال و تاثیر آن بر تولید ناخالص داخلی

تحول دیجیتال با وارد کردن فن‌آوری دیجیتال در تجارت، منجر به تغییرات اساسی در شیوه تجارت، برقراری ارتباط و توسعه در سطح داخلی کشورها و روابط بین‌المللی آن ها شده است. با توجه به مطالعات انجام شده، در کشورهای با تکنولوژی بالا هزینه‌های عمومی نیز دارای مقدار بالایی است. افزایش هزینه های عمومی با توجه به افزایش نیاز به تکنولوژی بالا و همچنین اهمیت و مزایایی که برای توسعه اقتصادی دارد، بوجود آمده است. این بخش اقتصادی که به اصطلاح بخش دیجیتال یا فن‌آوری پیشرفته (digital or high-tech sector) نامیده می شود، یکی از بخش‌های استراتژیک در اقتصادهای پیشرو جهان است. که این بخش استراتژیک از ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا آغاز شده است. اتحادیه اروپا بخش دیجیتال را در سند استراتژیک اروپا 2020 به رسمیت شناخته است. در سند استراتژیک اروپا 2020 این بخش به عنوان عامل کلیدی در رشد هوشمند (smart growth) مبتنی بر دانش فن‌آوری و نوآوری شناخته شده است. کشورهای عضو اتحادیه اروپا (به ویژه اروپای غربی و شمالی) در تلاش هستند تا رقابت خود را در عرصه فن‌آوری جهانی با ایالات‌متحده آمریکا و کشورهای در حال توسعه سریع مانند چین و هند و همچنین غول‌های فن‌آوری آسیایی مانند ژاپن، کره‌جنوبی و سنگاپور حفظ کنند. افزایش سرمایه‌گذاری کشورهای اروپایی در تحول دیجیتال از طریق توسعه سرمایه بخش خصوصی و دولتی در بخش تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات (ict)، تاثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی و همچنین شاخص‌های کلیدی مانند تولید ناخالص داخلی (gdp)، بهره‌وری و اشتغال داشته است. در این مطالعه به بررسی آماری در زمینه تحول دیجیتال و بخش فن‌آوری پیشرفته در اروپا و مقایسه تحول دیجیتال بین کشورهای اتحادیه اروپا پرداخته شده است. علاوه بر این در این مقاله به تجزیه و تحلیل تاثیر هزینه‌های ict بر رشد تولید ناخالص داخلی مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه می‌تواند به عنوان پایه‌ای برای تحقیقات بیشتر در زمینه تاثیر سرمایه‌گذاری در بخش فن‌آوری های پیشرفته بر شاخص‌های کلیدی اقتصاد کلان باشد. از طرفی با توجه به سیاست­هایی که پیشنهاد می گردد و تجربه کشورهای اروپایی می باشد، می تواند نقشه راهی برای کشور ایران و کشورهای در حال توسعه برای سیاست­گذرای در بخش دیجیتال و فن آوری اطلاعات باشد.