اثر محلول پاشی کیتوزان و نانو کیتوزان بر محتوای نسبی آب برگ و برخی ویژگی های رشدی گل همیشه بهار تحت تنش شوری

کیتوزان یک پلی ساکارید گلوزامین مشتق شده از کیتین است که به عنوان الیسیتور زیستی برای بهبود بخشیدن بیوسنتز متابولیست های ثانویه و به عنوان کود در کنترل آزادسازی ترکیبات شیمیایی سموم و تحریک جوانه زنی و رشد گیاه استفاده می شود. به منظور بررسی اثر کیتوزان و نانوکیتوزان بر محتوای نسبی آب برگ و برخی ویژگی های رشدی گل همیشه بهار تحت تنش شوری، آزمایشی در شرایط گلخانه انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی مولار از منبع کلرید سدیم که به ترتیب معادل 0، 5/4، 14/9 و 7/13 دسی زیمنس بر متر) و پنج سطح تعدیل کننده (0، 25/0، 5/0 گرم در لیتر کیتوزان و 25/0 و 5/0 گرم در لیتر نانوکیتوزان) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش سطوح شوری، وزن خشک برگ، تعداد برگ در بوته، تعداد گل در بوته و محتوای نسبی آب برگ، بطور معنی داری در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب به میزان 09/60، 5/35، 6/39 و 6/12 کاهش یافت. محلولپاشی کیتوزان و نانوکیتوزان، میزان محتوای نسبی آب برگ، وزن تر و خشک برگ، تعداد برگ و گل در بوته را در مقایسه با تیمار شاهد افزایش داد. در مجموع، کاربرد نانوکیتوزان موجب کاهش اثرات مضر تنش شوری در گل همیشه بهار و بهبود رشد این گیاه گردید.