تاثیر کودهای حیوانی و شیمیایی در عملکرد گندم و لوبیا در کرت های ثابت

با توجه به کمبود مواد آلی خاک ها و نقش مهم این مواد در عملکرد محصول، اقدام به اجرای آزمایش تحقیقی ترویجی در کرت های ثابت طی سال های 97 و 98 در شمال استان فارس گردید. در این آزمایش تیمارهای، 20 تن کود حیوانی پوسیده گوسفندی همراه با 75 درصد کودهای شیمیایی بر اساس آزمون خاک(t1)، 20 تن کود حیوانی پوسیده گوسفندی همراه با 50 درصد کودهای شیمیایی بر اساس آزمون خاک(t2) و مصرف کودهای شیمیایی بر اساس آزمون خاک(t3) وجود داشت. در سال اول نتایج نشان داد تیمار اول(t1) با عملکرد 3500 کیلوگرم دانه لوبیا در هکتار بیشترین مقدار عملکرد را داشت. این مقدار عملکرد نسبت به تیمار شاهد(t3) 43درصد افزایش داشت. مقدار عملکرد دانه لوبیا در تیمارهای دوم و سوم به ترتیب برابر 2700 و 2450 کیلوگرم در هکتار بود. در سال دوم نیز بیشترین عملکرد دانه گندم به مقدار 5500 کیلوگرم در تیمار اول(t1) بود. عملکرد در تیمارهای دوم و سوم نیز به ترتیب برابر 4800 و 4100 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج نشان داد کودهای حیوانی، کربن آلی، فسفر و پتاسیم خاک را افزایش داده و تاثیری در اسیدیته، شوری و بافت خاک نداشتند. از نظر اقتصادی نیز، مصرف کودهای حیوانی (تیمارهای t1وt2 )نسبت به کودهای شیمیایی(t3) دارای مزیت اقتصادی بود همچنین تیمار t1 نسبت به تیمار t2 از بازده ناخالص بیشتری برخوردار بود.