برخی عوامل ریخت­شناسی موثر بر تشکیل آب­کندها در جنوب غرب استان همدان

فرسایش آب کندی یکی از مهم ترین انواع فرسایش آبی است که مطالعۀ آن با توجه به ایجاد رسوب و فرسایش شدید خاک، از اهمیت ویژه ای در عرصه های کشاورزی برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی روابط بین مشخصات دامنه ها بر گسترش فرسایش آب کندی در اراضی مرتعی منطقۀ کنجوران، واقع در جنوب غرب استان همدان انجام گرفت. برای انجام این پژوهش مناطق کشاورزی دیم و مرتعی که تحت تاثیر فرسایش آب کندی بود، انتخاب گردید و در 21 نقطه، تراکم آب کند بر اساس اندازه گیری های صحرایی تعیین شد. کمترین و بیشترین شیب دامنه به ترتیب 4.35 و 10.13 درصد به دست آمد، کمترین و بیشترین میزان تراکم آب کندها در حوضه 15.36 و 40.19 کیلومتر در کیلومتر مربع است. همبستگی معنی داری بین تراکم آب کند با ویژگی های دامنه وجود ندارد. بر اساس نتایج، اجرای عملیات حفاظت خاک برای مهار گسترش آ ب کندها به ویژه در دامنه های طولانی می تواند مفید باشد.