تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و شوری بر عملکرد برنج رقم گیلانه

نیتروژن یکی از مهم‌ترین و محدود‌کننده‌ترین عناصر غذایی در رشد برنج است. از سوی دیگر شوری منابع خاک و آب سبب کاهش عملکرد برنج می‌شود. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن (0، 80، 110 و 140 کیلوگرم بر هکتار) و شوری آب آبیاری (0، 3، 5، 7 و 9 دسی‌زیمنس بر متر) بر عملکرد برنج رقم گیلانه در خاک با بافت لوم انجام شد. پس از طی دوره رشد اندام هوایی گیاه برداشت و عملکرد و اجزای آن اندازه‌گیری شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که با توجه به پر محصول بودن برنج رقم گیلانه افزایش مقدار نیتروژن تا 110 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش عملکرد برنج شد. مصرف آب شور با هدایت الکتریکی 5 دسی‌زیمنس بر متر و بیشتر، سبب کاهش عملکرد در تمام تیمارهای کود نیتروژن شد. با توجه به اینکه اختلاف عملکرد بین سطوح مختلف شوری تیمار 110 با سطوح مختلف شوری تیمار 140 کیلوگرم بر هکتار کود نیتروژن معنی‌دار نبود، کاربرد 110 کیلوگرم بر هکتار کود نیتروژن جهت مدیریت بهینه کودهای ازته با هدف افزایش عملکرد توصیه می‌شود. در نهایت با مصرف بهینه کود نیتروژن که از اهداف کشاورزی پایدار است، در کنار افزایش کارآیی مصرف کود، عملکرد گیاه نیز افزایش می‌‌یابد.