همبست آب- خاک- غذا- انرژی

جمعیت رو به رشد جهان و پیش بینی ها نشان می دهدکه جمعیت تا سال 2030 میلادی از 5/8 میلیارد نفر خواهد گذشت و این رقم در سال 2050 به 7/9 میلیارد نفر خواهد رسید (unesa, 2015) و انتظار می رود که 70 درصد تقاضا برای غذا و 40 درصد تقاضای انرژی افزایش یابد (hoff, 2011). علاوه بر این، تا سال 2030، جهان باید با کمبود 40 درصدی آب مواجه شود. بنابراین، اقتصاد فعلی نمی تواند در آینده از منابع محدود آب، غذا و انرژی استفاده و حیات بشر را تضمین نماید. بی شک کمبود آب و مواد غذایی و ناامنی های انرژی مانع ثبات اجتماعی و رشد اقتصادی خواهد شد. آب همچنین جز برای شرب و تولیدات کشاورزی، در طول کل زنجیره تامین محصولات کشاورزی و غذایی مورد استفاده قرار می-گیرد و از آن برای تولید یا انتقال انرژی به اشکال مختلف نیز استفاده می شود (fao, 2011). همچنین پیش بینی می شود کل برداشت جهانی آب برای آبیاری تا سال 2050 نیز به 10 درصد افزایش یابد (fao, 2011). از اینرو، ایجاد تعادل و توازن بین بهره برداری از کلیه منابع و میزان تولید محصولات کشاورزی امری ضروری است.از سوی دیگر خاک، محیط رشدی مناسب برای گیاه و بستر کلیه فرایندهای بیوژئوشیمیایی و بیوژئوفیزیکی است. ساختمان منحصر به فرد خاک، پایه و اساس هر سیستم پیوندی غذا - آب - انرژی را تشکیل می دهد. این زیستگاه برای میلیاردها تنوع گیاهی مختلف است و اساس بسیاری از خدمات اکوسیستم ضروری برای رفاه انسان و حفظ طبیعت به شمار می رود. خاک منبع اصلی تامین کننده دیگر منابع طبیعی نظیر آب، غذا، آب و انرژی است. ساختار خاک همچنین از خدمات متعدد اکوسیستم از جمله تغییر و در دسترس بودن مواد مغذی، کیفیت و تجدیدپذیری آب، تغییر رنگ و انتقال آلاینده ها و نوسانات سطح آبهای زیرزمینی پشتیبانی می کند (lal et al., 2017). در واقع، خاک یک مخزن غنی برای آب و کربن به شمار می رود. به طور کلی منابع آب، خاک، غذا و انرژی به شدت به یکدیگر متصل بوده و با نگرش جدیدی از پایداری، تلاش می کند تا با درک بهتر از پتانسیل ها، تعادل میان اهداف مختلف، منافع و نیازهای مردم و محیط زیست را برقرار نماید. )شریفی مقدم و صادقی، 1397)بر همین اساس رویکرد همبست به عنوان یک روش برنامه ریزی ساختارمند مطرح می باشد که هدف آن جذب وابستگی متقابل استفاده از منابع و در دسترس بودن همه منابع اصلی است. رویکرد همبست می تواند منجر به تخصیص بهینه منابع، بهبود کارآیی اقتصادی، کاهش آثار منفی زیست محیطی و بهداشتی و شرایط توسعه اقتصادی بهتر شود. به طور خلاصه، چشم انداز همبست با درک چالش ها و یافتن فرصت ها بر وابستگی متقابل آب، خاک، غذا و انرژی متمرکز است و تلاش می کند زندگی بهتری را برای بشر در چارچوب حفظ محیط زیست بنا نهد (leck et al ., 2015).