تاثیر رطوبت و حرارت بر رفتار شیمیایی گوگرد و مقدار عناصر غذایی قابل جذب در خاک آهکی

در آزمایش اول اثر دو سطح رطوبتی 60% (m1) و 90% ظرفیت زراعی (m2) و چهار سطح گوگرد (0s0=، 500 s1=، 1000 s2= وkg/ha 2000 s3=) بر اکسایش گوگرد بررسی شد. خاک‌ها در دمای °c25 اینکوبات شدند و در 6 نوبت (30t1=، 60t2= ، 90t3=، 120t4=، 180t5= و 270t6= روز) نمونه‌برداری شد ولی در آزمایش دوم خاک‌ها در دمای °c36 اینکوبات و در 3 نوبت (14t7=، 28t8= و 42t9= روز) نمونه‌برداری شد. ph،p ،fe ، mn، zn و so42- خاک اندازه‌گیری شدند. تمام اثرات اصلی و متقابل سطوح رطوبت، گوگرد و مدت انکوباسیون خاک بر تمام صفات اندازه‌گیری شده تفاوت معنی‌دار داشت. افزایش رطوبت موجب افزایشp، zn و so42- و کاهش ph، ec ، fe و mn خاک شد. با مصرف گوگرد، ph محلول خاک کاهش و مقادیر so42-، p، fe ، zn و mn افزایش نشان دادند. بیشترین میزان آهن و روی قابل جذب خاک به ترتیب با مصرف 500 و kg/ha 1000 گوگرد و بیشترین مقدار p، mn و so42- محلول با مصرف kg/ha 2000 گوگرد حاصل شد. تیمار m2s3 کمترین ph و بیشترین ec، p و so42- را داشت. تیمارm2t4 بیشترین mn و so42- و کمترین ph را داشت. بیشترین ava.p را m2t3 داشت. حداقل ph و حداکثر mn و so42- را تیمار s3t4 داشت و بیشترین p و zn قابل جذب را s3t3 و s2t3 بوجود آوردند.