جایگاه خاک در فرهنگ ملی و دینی و لزوم امانتداری و حفظ کرامت آن

خاک یکی از مهمترین منابع طبیعی کره زمین است که حیات انسان و همه موجودات زنده وابسته به آن است. خاک مکان زندگی و مرگ گیاهان، جانواران و ریزجانداران است. در منابع علمی، فلسفی و دینی از خاک به عنوان ماده آغازین آفرینش انسان یاد شده است. نظریات و مکاتب بشری هم علیرغم تفاوت در نگرش به این موضوع، منافاتی با خاکی بودن خلقت انسان ندارند. قرآن نیز در آیات متعددی به آفرینش مستقل انسان از خاک تاکید دارد. در روایات اسلامی نیز توصیه های اخلاقی در مورد خاک ذکر شده است. در فرهنگ، شعر و ادبیات فارسی نیز نگاه به خاک یک نگاه عرفانی و الهی است. با توجه به اهمیت خاک و نقش بی بدیل آن در زندگی موجودات زنده و انسان، حفاظت و نگهداری از آن یک وظیفه عقلی و اخلاقی است. بدلیل شرایط اقلیمی، تغییر کاربری زمین ها و حجم بالای فرسایش خاک در ایران، این موضوع از طرف سیاست گذاران، بهره برداران و همه مردم نیاز به توجه ویژه دارد.