ارزیابی کیفی آب رودخانه های کارون و دز با استفاده از شاخص کیفی ویلکاکس جهت مصرف کشاورزی

رودخانه ها به عنوان مهم ترین منابع تامین و انتقال آب مصرفی بخش های صنعت، کشاورزی و شرب از اهمیت خاصی برخوردار ند. رودخانه های کارون و دز پس از ورود به دشت خوزستان در معرض تحولات شدید فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی قرار می گیرند. این پژوهش با هدف بررسی کیفیت آب رودخانه های کارون و دز در بازه زمانی 20 ساله جهت مصرف کشاورزی با استفاده از شاخص ویلکاکس انجام پذیرفت. بدین منظور از داده های اندازه گیری شامل دبی، ec، کاتیون ها و آنیون های موجود در سازمان آب و برق استان خوزستان و در بازه زمانی 1377 تا 1396 استفاده شد. داده های مورد استفاده از 6 ایستگاه هیدرومتری دزفول، بامدژ در رودخانه دز و گتوند، شوشتر، ملاثانی و اهواز در رودخانه کارون تهیه گردید. نتایج بدست آمده برای پارامترهای ec، tds، sar، na در همه ی ایستگاه‌ها نشان داد که ایستگاه دزفول دارای کمترین و ایستگاه اهواز دارای بیشترین مقدار برای تمام پارامتر ها بوده است، همچنین تغییرات دبی نشان داد که ایستگاه های شوشتر و اهواز به-ترتیب دارای کمترین و بیشترین مقدار در این بازه زمانی می باشد.