اثر آبیاری درازمدت با پساب شهری بر تغییرپذیری مکانی برخی عناصر در خاک

اهمیت استفاده از پساب به موضوع کاهش فشار بر منابع آب سطحی بر می‌گردد. از مشکلات عمده زیست محیطی آبیاری با پساب می توان تجمع عناصر آلاینده در خاک را نام برد که به دلیل غیر قابل تجزیه بودن و اثرات فیزیولوژیکی که بر موجودات زنده دارند، بسیار مورد توجه می‌باشند. در این راستا جمع‌آوری اطلاعات از اراضی تحت آبیاری با پساب می‌تواند از جنبه مدیریتی بسیار مفید باشد. در این پژوهش اراضی تحت آبیاری با پساب شمال شهر اصفهان به فواصل 500 متر نمونه‌برداری و در آنها میزان عناصر سرب، کادمیم، منگنز و مس اندازه‌گیری شد. منطقه مورد نمونه‌برداری حدود 2000 هکتار از اراضی آبیاری شده با تاریخچه متفاوت از نظر آبیاری با پساب را پوشش می‌دهد. سپس براساس آستانه تغییرات و دامنه تغییر نمای هر ویژگی خاک نقشه خطوط هم‌مقدار برای هر یک از عناصر به روش کریجینگ رسم شد. نتایج حاصل از تحلیل وریوگرامها مربوط به غلظت عناصر در خاک در اراضی تحت آبیاری با پساب تصفیه‌خانه شمال شهر اصفهان نشان داد که بهترین مدل برازش شده به ساختار فضایی متغیرهای آلاینده در طول دوره زمانی مورد مطالعه مدی کروی می‌باشد. با توجه به بررسی انجام شده در مورد مقایسه روشهای میانیابی برای متغیرهای آلاینده در اراضی مورد مطالعه، نتایج نشان داد که روش کریجینگ ساده با توجه به rmse کمتر و r بیشتر نسبت به روشهای دیگر در طول دوره زمانی مورد بررسی برتری داشته است.