پهنه بندی ارزیابی تناسب اراضی برای انواع روش‌های آبیاری سطحی و تحت فشار با استفاده از زمین آمار در اراضی تراس بالایی ارس در پارس آباد مغان

ﻳﻜﻲ از اوﻟﻮیتهای اﺻﻠﻲ ﺑﺨﺶ ﻛﺸﺎورزی اﺳﺘﻔﺎده ﺻﺤﻴﺢ از ﻣﻨﺎﺑﻊ آب و ﺧﺎک اﺳﺖ. این مطالعه با هدف تعیین توانمندی خاک و اراضی این منطقه جهت انتخاب روش آبیاری مناسب انجام شد. برای انجام این تحقیق از نتایج مورفولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی 454 خاکرخ، در اراضی واحد دوم عمرانی خداآفرین به مساحت تقریبی 12500 هکتار استفاده گردید. هفت خصوصیت خاک تا عمق 100 سانتیمتری به روش پارامتریک، برای محاسبه شاخص ظرفیت آبیاری (ci) سطحی، بارانی و قطره ای استفاده گردید. بررسی‌های واریوگرافی شاخص ها برای هر سه شاخص تناسب آبیاری نشان داد که داده ها دارای ساختار فضایی متوسطی هستند. مدل برازش داده شده بر واریوگرام تجربی برای هر سه شاخص تناسب آبیاری، نمایی بود. خطای پهنه‌بندی به روشidw کمتر از روش کریجینگ بوده است. نتایج پهنه‌بندی به روش idw نشان داد که 4370 هکتار از اراضی مورد مطالعه برای آبیاری سطحی در کلاس s1، 6172 هکتارs2، 2145 هکتارs3، 352 هکتارn1 و 17 هکتارn2 بودند. در روش آبیاری بارانی 2246 هکتار در کلاسs1، 7809 هکتار s2، 1018 هکتار s3، 52 هکتار n1 و در روش آبیاری قطره‌ای 929 هکتارs1، 9715 هکتار s2، 4168 هکتار s3 و 160 هکتار n1 بودند. مهم ترین عوامل محدود کننده در دو روش آبیاری سطحی و بارانی، پارامتر‌های فیزیکی خاک (بافت و گچ) و شیب و در روش آبیاری قطره ای نیز پارامترهای فیزیکی خاک بوده ولی شیب تاثیر بسیار کمتری در کاهش تناسب آبیاری قطره‌ای داشت.