بررسی تاثیر روش کاشت بر روی پشته های بلند بر مصرف آب و شوری خاک سطحی در روش خشکه کاری برنج

زراعت برنج در استان خوزستان از جایگاه ویژه ای برخوردار است. صرفه جویی در آب مصرفی زراعت برنج به روش خشکه کاری موجب افزایش سطح زیر کشت محصولات تابستانه و جلوگیری از تخریب اراضی در اثر بالا آمدن سطح ایستابی می شود. از سوی دیگر، کاشت بر روی پشته های بلند یکی از روش ها ی جدید کاشت است که موجب افزایش بازده آبیاری می گردد. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی اثر روش کاشت بر روی پشته های بلند بر مصرف آب و شوری خاک سطحی در روش خشکه کاری برنج است. این مطالعه در اراضی ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور (استان خوزستان) در دو قطعه زمین نیم هکتاری با استفاده از برنج رقم عنبوری قرمز و آبیاری مزارع به روش خشکه کاری و متناوب انجام شد. مصرف کل آب مصرفی در خشکه کاری برنج به شیوه مرسوم (23000 مترمکهب در هکتار) حدود 5500 مترمکعب در هکتار بیش از روش کاشت بر روی پشته های بلند به دست آمد. علاوه بر این، میزان عملکرد شلتوک در روش کاشت بر روی پشته های بلند (4650 کیلوگرم در هکتار)، حدود 500 کلیوگرم در هکتار بیش از روش متداول خشکه کاری بود. علی رغم مصرف کمتر آب و تولید عملکرد بیشتر در روش کاشت بر روی پشته های بلند، تغییرات شوری خاک سطحی در این روش بیش از شیوه متداول خشکه کاری بوده و شوری خاک در طول فصل رشد روند افزایشی نشان داد.