بررسی اثر مدیریت‌های آبیاری و سطوح خاکپوش بر بهره‌وری مصرف آب ذرت (با استفاده از مدل aquacrop)

در این پژوهش، اثر مقدار آب آبیاری و مساحت مالچ بر روی مقدار بهره‌وری مصرف آب در کشت ذرت بررسی شد. تیمارهای آبیاری در سطوح (i0) 100، (i1) 80، (i2) 60 و (i3) 40 درصد نیاز آبی گیاه و تیمارهای مساحت مالچ به‌میزان (m1) 100، (m2) 75، (m3) 50، (m4) 25 و (m5) 0 درصد سطح خاک تعریف شد. با استفاده از مدل aquacrop، مقدار عملکرد محصول برای تیمارهای این پژوهش در منطقه قزوین تخمین زده شد. از تیمار m1 تا m5 مقدار عملکرد زیست توده خشک ذرت (تن بر هکتار) برابر با 76/22 تا 4/21 (در تیمار i0)، 64/19 تا 67/17 (در تیمار i1)، 58/13 تا 4/11 (در تیمار i2)، 39/8 تا 04/6 (در تیمار i3) برآورد شد. نتایج نشان داد که دو عامل کاهش مقادیر آب آبیاری و پوشش سطح خاک، باعث کاهش عملکرد محصول شد. علت آن افزایش سهم تبخیر از سطح خاک و کاهش سهم تعرق گیاه، تحت تاثیر عوامل مذکور بود. در این شرایط، مقدار بهره‌وری مصرف آب (کیلوگرم بر متر مکعب) از تیمار m1 تا m5 برابر با 74/4 تا 46/4 (در تیمار i0)، 11/5 تا 6/4 (در تیمار i1)، 71/4 تا 96/3 (در تیمار i2)، 37/4 تا 14/3 (در تیمار i3) تخمین زده شد. روابط بین مقدار بهره‌وری مصرف آب ذرت و حجم آب مصرفی نشان داد با کاهش مساحت مالچ، مقدار آب بیشتری برای دستیابی به حداکثر بهره‌وری آب مصرف شد. به‌طور کلی، در سطح آبیاری i1 و پوشش کامل خاک (تیمار m1)، بیشترین بهره‌وری مصرف آب ایجاد شد.